Olmuyor dostum olmuyor hâla düşüncelerimdesin herşeye rağmen.
Birşeyler var beni sana iten,bir kuvvet var ısrarla beni sana yönlendiren.
Ruhunun ipleri sarmış gibi ruhumu.
Rüyalarımda hüküm sürüyorsun geceleri.
Gündüzleri ışık gibi her bir yanımda.
Şimdi ben nerden nasıl başlasam bilemiyorum.
Haklı olduğum çok zamanlar vardı.
Haklı olduğun zamanlarda çoktu.
Bütün herşeye rağmen haksızlık yaptığın çok anlar ve günlerde vardı.
Benimde vardı tabi.
Yola çıktığın insanı çantada keklik diye yolda bırakıp gitmek mi erdem , yoksa gecenin vakti gelip tatsızlık çıkarmak mıydı erdem.
İkisi de sersemce bir davranıştı.
Haklılıklarımız elem bir şekilde haksızlığa bürünmüştü ikimizinde.
Haklıydık sonuna kadar, akabinde haksızdıkda , gün doğarken ve gün batarken ikisi arasında yaşanan o gün kara bir leke olarak mühürlendi zihnime.
Ne sana yakıştı dostum ne bana yakıştı.
Çirkin davranışlar ne senin üstüne oturdu ne benim.
Ne sen o sendin ne ben o ben.
Sen yönünü benden çevirmiştin , bense karanlığa hapsolmuş halde zoruma giden şeyle savaşıyordum.
Bir tarafları düzeltirken bir taraflar bozuluyordu.
Birşeyleri inşa ederken ben etmeye çalışırken,
Sense zihinsel dünyanın düşünceleriyle araya çomak sokuyordun.
Güzel şeyler için uğraşırken beni kurban ediyordun o gizli kalmış düşüncelerinde.
Detaylar detaylar detaylar-hangi birine sarılsam seni görüyorum ve neyi ne için yaptığını biliyorum.
Ama birşeyi eksik yapıyordun dostum-bu adam böyle bir durumda ne düşünür ne hisseder diye düşünüyordun hiç.
Detaylarda gizlisin sen ve seni detaylarına kadar tanıyorum biliyorum.
Seni anladığım yerde beni kaybettin,beni anladığın yerde seni kaybettim.
Kim kazandı yada kim kaybetti mesele bu değil hiçbir zaman.
Hâla yazacak birşeyler varsa dilimden elime parmaklarıma dökülen , bilki hala ruhuna müptelayım.
İncinmedik çatır çatır kırıldık.
Ezilmedik paramparça olduk.
Ve budandık.
İki sarhoş ayyaştık.
O kadar çok içmiştik ki hayatı.
En son birbirimizde sızıp kalmıştık.
O kadar çok içip kendimizden geçmişiz ki ancak aylar sonra uyanabilmiştik.
Oysa daha Balkan turu yapacaktık.
Sonra Karadeniz.
Revamıydı yola çıktığın insanı hiçbir şey demeden orda bekletmek çekip gitmek, karanlığa hapsetmek hiçbir şey demeden hiçbir açıklama yapmadan.
Hakkını yiyemem dostum hiçbir zaman ne iyiden yana ne kötüden yana.
Çok şey yaşattın zariflik içinde ve çok şey yaşattın fütursuzca.
Hiçbir zaman düşmedim hiçbir şeyin peşine,ruhunun peşinden koştuğum kadar.
Hiçbir şey gelmedi gözüme-dokunmadı ruhuma , o gün ki yaşattığın şey kadar .
Bir elimde çiçek kokusu diğerinde kitap kokuları vardı.
Ruhuma ise kokun sinmişti.
Zihnime yaşattığın o kara gün.
Dilimde ağzı bozuk bir şarap.
Elimde nerden geldiği belli olmayan keskin bir bıçak.
Yüreğimde inanç kokusu.
Şimdi ben nerden nasıl neye başlasam bilmiyorum dostum.
Tarih benim yaptığım hataları yazarda senin yaptıklarını yazmaz mı.
Mürekkep beni karalar da seni karalamaz mı .
Olmuyor dostum olmuyor hâla düşüncelerimdesin herşeye rağmen.
Sen hayatımda ki en çözülmesi zor gizemsin , ve sen çözdüğüm en büyük sırsın.
Ve ruhum bundandır ruhuna müptela oluşu..
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.