Temel İttifak ve Ulusal Birleşik Cephe
Ulusal birleşik cephenin istikrarlı temeli işçi-köylü temel ittifakına dayanır. Küçük burjuvazi ve ulusal burjuvazi gibi orta güçler ancak böyle bir ittifak kurulduğu takdirde düşmanları izole edecek ulusal birleşik bir cepheye çekilebilir. Ulusal birleşik cephe, Filipin Devrimi'nin temel olarak ABD emperyalizmine, feodalizme ve bürokrat kapitalizme karşı emekçi kitlelerin bir devrimi olduğu şeklindeki partinin siyasi çizgisine hizmet eder. Parti, ulusal birleşik cephe sürecinde politik etkisini büyük ölçüde genişletir ve kitlelerin, diğer ilerici sınıf ve katmanların en geniş desteğini kazanır. Bu geniş teşebbüsün temelinde, esas olarak köylülük tarafından desteklenen proletaryanın silahlı mücadele yoluyla bağımsız gücünü artırma ça- baları bulunur. Gerçek birleşik cephe, demokratik halk devrimine yönelik silahlı mücadeleyi sürdürmek içindir.
Karşı-devrimci revizyonistler, halen birleşik cephenin esas ola- rak parlamenter mücadeleye yönelik olduğuna dair eski zehirli fikir- leri dillendirmektedir. Halk Cephesi, Demokratik İttifak ve Milliyet- çi Gelişim Hareketi'nin başına gelen eski hataları yaymak istiyorlar. Halk Cephesi, Japon mallarının boykotu ve savaş öncesi gerici se- çimler için bir araç olarak şehir merkezli bir kampanya olmakla sı- nırlı kaldı ve uzun vadede ABD emperyalizminin ve kukla hüküme- tin bir aracı haline geldi. Demokratik İttifak, savaştan sonra Hukba- lahap'ı silahsızlandıran, onu bir çeşit gaziler derneğine ve yasal köylü örgütüne dönüştüren parti liderliğinin parlamenter mücadelesini desteklemek için organize edildi. Milliyetçi Gelişim Hareketi, bugün "milliyetçi" ünvanı ile gerici hükümette yer almak isteyen revizyonist Lava döneklerinin ve diğer oportünistlerin bir aracıdır.
Karşı-devrimci revizyonistler, ulusal birleşik cephe içinde "mutlak" birliğe duyulan ihtiyaçtan ötürü demagojik şekilde konu- şuyorlar. Bu yanlış bir fikirdir, çünkü gerçek bir birleşik cephede daima değişen sınıf çıkarları temelinde birlik ve mücadele bulunur ve bir birleşik cephenin her zaman mutlak bir resmi örgüt olması gerekmez. Proletarya ve Parti, müttefiklerinin bağımsızlığını ve inisiyatifini tanımış, kendilerine imtiyaz vermiş ve genel bir program üzerinde anlaşmaya varmış olsa da, birleşik cephedeki önderliğini, bağımsızlığını ve inisiyatifini daima korumalıdır. Demokratik halk devriminin genel çizgisi ve programı doğrultusunda bu tür imtiyaz- lar emekçi kitlelerin temel çıkarlarını baltalamaz.
Parti, birleşik cephede ulusal burjuvaziye yönelik birlik ve mü- cadeleye duyulan ihtiyacın kesin bir şekilde farkındadır. Bu sınıfın ikili bir karakteri vardır, bir yönü devrimci ve diğer yönü ise gerici- dir. Bu sınıfı tamamen karşı-devrimci olarak reddetmek "sol" opor- tünizmdir ve onu tamamen devrimci olarak benimsemek ise "sağ" oportünizmdir. Doğru politika, devrimi belirli bir aşamada destek- ledikleri ölçüde onlarla birleşmek, bocaladıkları ve karşı-devrime eğilim gösterdikleri zaman ise onları uygun şekilde eleştirmek olma- lıdır. Bu politika bizi daima uyanık tutacaktır.
Filipin Devrimi'nin çeşitli itici güçlerinin rolünü tartışırken, Filipin Devrimi'nin üç sihirli silahının Filipinler Komünist Parti- si, Yeni Halk Ordusu ve Ulusal Birleşik Cephe olduğu açıkça orta- ya konmuştur. Başka bir deyişle, proletaryayı temsil eden Filipinler Komünist Partisi, silahlı mücadele ve birleşik cephe olarak iki güçlü silah kullanmaktadır.
Sayfa 204Kitabı okudu
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.