Bütün kaybedilmiş günlerin ardından koşarak uzaklaştım.
İncinen bir ruh ve zay olmuş bir ömür.
Bütün diklenişlerin ardından
Öylece yere kapaklanmaktı dünyanın getirdiği.
Şimdi sana hangi yüksek sesle bağırayım ey kalan günlerim,
Ey ne kadar kaldığını bilmediğim çocuk ömrüm. bana söyle,
Bana söyle ben nerede yanlış yaptım?
Hem bozkıra hem denize âşık olmadım mı, Sevmedim mi kendimi paralayıp,
Yanmadım mı aşktan,
Kavgaya iştahla girmedim mi,
Toprağa suya ağaca çiçeklere sarılmadım mı?
Beni çok kırdılar yine kırarlar.
Elimi kolumu kırarlar, belimin ortasından kırarlar.
O vakit nasıl da sığınırım gölgesine kalbimin? Beni nasıl saklar bu kırılmış hallerim.
Çiçekleri koklamayı maharet belleyerek yaşadım.
İşte şimdi prospektüsler birikti masada,
Bir ilaç gününe daha yaklaştım. Nerem hasta? Soluk borum hasta, ciğerlerim hasta, eklemlerim hasta.
Peki neremden iyileşeceğim?
Kalbimden.
Çağıltısı unutulmuş bir sevgilinin,
Gözlerinin hatırına kaç şiir yazacağım,
Bunu yalnız ben bileceğim.
İyileşmeyi ve çiçekleri de.
•Raşit Ulaş•
Raşit Ulaş
·
24 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.