Işık umut muydu, yoksa işkence mi?
Başalamadan önce bu kitabı tavsiye eden, ödünç veren ve okumama vesile olan https://1000kitap.com/zeynepazrra hanımefendiye teşekkürlerimi sunuyorum.
Her zamanki gibi kitabın yazarını ve konusunu anlatmak yerine hislerimi yazacağım. Meraklıları için araştırma isteği ve okuma hevesi uyandırmadını umuyorum.
Okunmasını kesinlikle tavsiye ettiğim bir kitap 
Işığın O Kör Edici Yokluğu . 
Tahar Ben Jelloun gerçek olaylara dayanarak yazmış olduğu kitap çok çarpıcı, korkutucu ve düşündürücü. Özellikle empati duygusu gelişmiş okuyucular için sarsıcı olabilecek bir kitap Işığın O Kör Edici Yokluğu.
Bu kitaptaki kahramanın yaşadıkları, yaşamak ve görmek zorunda kaldıkları, ölümler, acılar ve bir mahkumun maruz kaldığı işkenceler yer yer açıkca bazen de bana göre yumuşatılarak - nasıl yumuşatılabilirse artık- anlatılmış. İnsan iradesinin nelere katlanabileceği, yaşama sevincinden ziyade, hayata tutunabilmek adına neleri feda edebileceğini acı bir şekilde okurlarla buluşturuyor Tahar Ben Jelloun . Özgürlüğü çağrıştıran kuşlar, bazen ölüm habercisi, bazen mesaj ileticisi, bazense bir haberci olarak görülebiliyor. İnsanın kendi iç dünyasına inançla bağlanması, aklından geçen duaların ve ibadetlerin özgürken ifade ettiği anlamların dışına çıkarak; hiç bir umuda ve beklentiye girmeden çıkarsız bir hâl alması acaba olması gereken bu mu sorusunu akla getiriyor.
Felsefi ve psikolojik anlamlarının dışında bu kitapta anlatılan durum ve olayların dünyanın herhangi bir ülkesinde olmadığının kanıtı var mı ki? Hem kendi ülkemizde hem de medeni olarak addettiğimiz batıda, ya da dünyanın diğer ülkelerinde. İnsanlar umursamaz ve kör bir yaşam tercih ederler genelde. Görürlerse dayanabilmek hangisinin elinden gelir. Vicdan denen şeyden ne kadar kaçılabilir ki gerçeklerden uzak yaşayarak. Haksızlıklar haklıdan yana olanları mahkum etmekten ne zaman uzaklaşır?
Kitabın sonuna doğru aslında tüm yaşananların özeti gibi italik puntolarla yazılmış bir paragraf vardı. Sayfa 213-214 arasında. Önce yaparız sonra yıkar ve unut(turu)ruz. Yaşanmamış saymakta, olmamış yok saymakta insanın üzerine tanımak olanaksız.
Bende oluşan duyguları burada ifade etmem olanaksız. O yüzden kitabın okunması ve üzerinde etraflıca düşünülmesi kanaatindeyim. Saygılarımla...
··
215 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.