Yaşam ölümle lekelenmişse ve ölüm yaşamı reddediyorsa, insanın oluşunun bir anlamı var mıdır?
Var oluşla ilgili dokunaklı olan şey de budur. Şeyler hayat içerisinde, hayata göre bir ereğe/sona sahiptir. Bu içkin bir erektir. Günümün, planlarımın bir anlamı vardır. Anlamı olmayan, bütündür. O zaman benim hayatım başkaları için bir şey ifade ediyor olabilir ama tüm yaşamım benim için bir anlam taşımaz. Genel olarak hayatın anlamı, benim için varoluşun anlamı üstüne çok fazla kurgulara dalmamak, fazla derin düşüncelere kapılmamak gerekir, çünkü bu anlamı artık bulamam. Ya da yaşama yeniden bir anlam katan dinsel ümide sığınmak gerekirdi. Belli ki din bize güvenlik hakkı veriyor, buradaki tek soru bunun doğru olup olmadığını bilmek... İnanan için, sorun farklı biçimlerde çıkıyor ortaya.
Cennete gitme şansı çok fazla olmasa da, yaşamı daha geniş bir şeyin içine yerleştiği için daha anlamlı hale geliyor.
Anlamın koşulu, sürenin başka bir şeyin içine yerleşmesidir. Çalışmamın, uğraşımın bir anlamı var çünkü ders veriyorum, ve şu bu derken bu böyle hayatımın sonuna kadar devam eder. Ancak, öğrencilerim için bir anlam ifade ediyorsa da, yaşamımın bütününün benim için bir anlamı yok.
Elbette, her zaman gelecek nesilleri düşünebilirim. Buna yarar, ölümün boşluğunu daha az dokunaklı kılar. Ancak bu düşünümsel (reflexive) bir bakıştır, bana göre değil yani.
Büyük bir insanın yazılan büyük adamdan sonra yaşar. Ama kişi yok olmuştur ve ölüm bu yok oluş bütünsel olduğu için ölümdür. Yazgımı daha geniş bir bütüne yerleştiremiyorsam, başı sonu olmayan bir süreye dönüşür, anlamı olmaz.
Babam göçüp gitti. Çok tanınmış biri değildi zavallı. Doğdu, sonra Rusya’da yaşadı, daha sonra Fransa’ya geldi, Freud çevirdi, sonra hastalan tedavi etti ve ölüp gitti. Bu ne demek?
Kaderin gök kubbesinde ona yaptırılan bu yürüyüşün anla mı ne? Tam da, bir kez verildi mi artık anlamı olmayan bu başsız sonsuz mesajın boşunalığında bir doğaüstülük unsu ru görüyorum. Somut bir beklenti değil, bir gizem. Ne kadar mütevazi/aciz olursa olsun bir varlığın yaşayıp sonra neden sizce ölmesinin bir anlamı yok. Ayrıca bu bir “öte dünya” ya inanmak için bir sebep de değil. Sonlanmış, kendi üzerine katlanmış bir yazgının karanlığında bir çeşit mesaj var, anlamdan yoksun bir mesaj. O halde, artık anlayamayız ve bunun tatmin edici olduğu da söylenemez.
Sayfa 25 - MonoKL Yay. 1. Baskı: Temmuz 2012
·
69 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.