Bir şarkı üzerine,
Derinlere akan minibüste.
Bir ufak ben,
Bir elinde dünyayı yakan gençliğim.
Yol yordam seçilemiyor,
Yollar öyle de böyle de geçiyor.
O radyoda çalan hep,
Hep hüzünlü bir şarkı.
Sokağın köşesinden dönsen bile,
Ufak tefek çıkıntılar,
Sonra biraz kasisler,
İntihanın jeneriğidir.
Bir nefesim var duraklarda bekler,
Soğuk soğuk bir çırpınışa,
Bir Pazar günü sanki.
Duvarda ergensi yazılar,
Gelip gidenler gibi,
Bu yol sabahtan değil geceye hazır.
Sabahın günyüzü gibi çabuk yanan trafik ışıkları,
Kasabadan çıkmak üzere.
Şimdi radyoda da bir arabesk şarkı,
Kendinden coşmalı.
Biz yılın hangi sakinliğindeyiz?
Ettiğimiz, unuttuğumuz dualarda...
Kalplerde, ağızlarda bambaşka bir şey der,
Günlerde geceye hamiledir.
Reklam panosu üzerinde,
Kalbimden ne geçerse...
Başka bir yurt edinmek üzere,
Bulutlardan sonra kaç vesait?...
Bakalım bugün kaçta olur ahval?
Yaşamanın bismillahı,
Suskunluğun sabrı...
Dünyanın yaklaşımı hayata,
Hava güzel,
Ama insan âmâ ...
AYKUT BARIŞ ÇELİK