Beğendim. Öncelikle yazar hakkında hiçbir bilgiye ulaşamadım; e-kitap formatında otobiyografisi, aynı isimde eski bir mySpace profili ve yine aynı isimde 10 yıl önce yayınlanmış teknolojide erişilebilirlik makaleleri dışında. Fakat kitabın önsözünde sanata, edebiyata dair genel fikirlerini; şiirlerinde de klasik müzik, ağaçlar, çiçekler, dolunay ve vals dansını çok sevdiğini öğrenebiliyoruz. Şiirin günümüzde yalnızca yaramaz lise öğrencilerini cezalandırma yöntemi olarak kullanılmasını başımıza gelen korkunç bir felaket olarak görüyor. Çocuklar mecburiyetten değil kendileri istedikleri için şiir okumaları gerektiğini söylüyor. Şiir okuyan, şiiri seven, şiiri hisseden herkesin içinde bir şairin olduğunu savunuyor; ve böyle olduğunda çocukların içindeki bu şiiri hissetme becerisini yok ettiğimizi, yani potansiyel şairleri kaybettiğimizi söylüyor. Ve bence haklı. Bir kendini ifade biçimi olarak neden şiiri seçtiğini de açıklıyor. Tembelim ve cahilim, diyor kısaca ve gocunmadan (tam bu kelimelerle değil, bu benim anladığım). Yazarken çok titiz olmamı gerektirmeyecek, yazım ve noktalama hatalarımı tolere edecek, daima düzgün ve tamamlanmış cümleler yazma kaygımı ortadan kaldıracak diyor; dolayısıyla en doğrudan ve en samimi şekilde aktaracağını, en özgür biçimde yazacağını belirtiyor. Sanatta özgür olmanın önemini vurguluyor, okuyucu için zor olması anlamına gelse bile. Hal böyle olunca ben daha soyut, anlaşılması zor, imgelerle ve zor sözcüklerle dolu olacağını beklemiştim; fakat yanıldım. Aksine en sıradan olaylar ve duyguları, hisli ve "güzel" biçimde ifade etmesine yaramıştı bu. İnsanın günlük deneyimlerini ve algılarını, kendi zihninde sanata dönüştürmesi çok güzel. Hele kitaptaki bölümlerden biri 2000'lerin başında forumlarda sanal olarak görüştüğü kadınlara yazdığı şiirlere adanmıştı ve bu çok hoşuma gitti. Günümüz şartlarında ve günümüz gençleri tarafından, eskisi gibi derin hisli şiirler yazılamayacağının doğru olmadığını kanıtlayan bir kısımdı benim için. Yayıncılığın yalnızca kolay para kazanma aracı olarak görüldüğüne dair fikirlerini, buna dair kinayeli şiirlerle belirtmişti. Bu kısım da değerliydi bana göre. Konu şiir olunca, her kafadan bir ses çıkıyor. Yazılan her kelimeye eleştirilecek bir şey bulunuyor. ---- Yalnızca maddi beklentilerle veya sırf belli bir kitleye/imkan ve ayrıcalığa sahip olduğu için, çok satacağına kesin gözüyle bakıldığından basılan kitapları kınayarak bu sözlerimin dışında bırakıyorum. ---- Hevesi olan, yazmaya kalkışan gençlerin de bu kitapta bahsedildiği ve gösterildiği gibi bir özgürlükle, daima kendisini yüzyıllar önce yaşamış şairlerle kıyaslanma endişesi taşımadan, kaliteli şeyler yazmak için dehşet büyüklükte trajediler yaşaması gerektiğini düşünmeden, hayatında tek kelime okuyup yazmamış bireyler tarafından aşağılanmadan yazmasını diliyorum.

My First Ten Years Of Dorky RamblingChihung Luke Hsieh · Liu Yi Published · 20051 okunma

··

117 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tomiris