Rastlantılar var,
Bir anda.
Aklından geçenden öte,
Bambaşka hâlinde.
Rastlantılar saat dilimlerinin ötesinde,
Ansızın oluyor ve şaşkınsın,
Öylece geçiyor.
Bir anda işte,
Fikrin bile olmadan.
Yazgı bile değildir belki de,
Birden bire aynı gece olması gibi,
Birden bire tutarsızca gündüzler gibi.
Hiç bilmeden olmuş gitmiş,
Anı kalmış ve insan sabahı unutmuş.
Şimdi satırlara yazsam,
Eksik eksik kalır bir yerlerden.
Yada girintili çıkıntılı,
Hecesi, kelimesine,
Suskunluğun üzerine.
Öyle bir şey işte,
Gökte ki hilalin bile haberi yoktur.
Saatler gecikmeli değil,
Vakit doldu şimdi.
Sanki sabah çıkmadım bu yola,
Şimdi dönerim rahata.
Karışmalı yollara veya karışmamalı,
Bir duanın ince telinde bu,
Bugünde böyle kazasız biter sonra.
Otuz yıl daha erkenleşmiş bir hayat,
Giderek güzelleşen sonunda.
Labirent gibi sabahından,
Gelip geçer hatıralara.
Saat geceyi bulsa da bazen bir ara,
Daha hayat yeni başlıyor şurada,
İşte şurada sokak, mahalle aralarında.
Birkaç durak sonra inen bir benliğim,
Resme dökülen her şey.
Şu bulutlara bakın,
Güneş ile helalleşen hilale.
İşte bu hayat kimse aksini savunamaz,
Eğrisine karışamaz,
Sükut durmaz her şey...
AYKUT BARIŞ ÇELİK