İnsan için ölüm, yaşamın en son ve belirleyici sınırıdır. Heidegger'in söylemiyle, "Hiç'in ve korkunun sınırı".
Trajik insan bu sınırı görür ve tanır, korkar. Hem de çok korkar. Fakat öte yandan da artık, anlamsız, "sıradan günlük yaşamın" da bir anlamı kalmaz.
Anlamlı olmak koşuluyla, ölümcül sonun Hiçlik'in sınırlarında, onurlu var olma ve yaşama olanakları aranır. Buradaki korku, insanı hem özbenliğine daha çok yaklaştırır hem de evrenselleştirir.
Sayfa 13Kitabı okudu
··
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.