Gönderi
Victor Hugo okuyucusuna çok değer verir, bu sebeple okurken fazla betimleme, açıklama ve paylaşım duygusuna girer. Detay vermeyi çok sever çünkü okuyucu aynı zamanda yaşasın ister. Bunlar kendi sözleridir...
Bu kitabını da okurken okuyucusunu öyle değerli hissettiriyor ki, sadece kendinize anlatılmış bir hikayeyi dinliyor hissine kapılıyorsunuz.
Hugo bu eserini yazarken Notre Dame gezisinde kilisenin kulelerinin birinin karanlık köşesinde elle kazınmış bir kelime görür. O kelime onu öylesine etkiler ki, uzun düşüncelere dalar. Kim bilir onu oraya ne duygularla biri kazınmıştır? Kelime kilisenin deformu nedeni ile yıllar içinde ordan silinip gider ama Hugo oraya dair hikayesini çoktan yazmıştır. İşte Notre Dame'ın Kamburu bu şekilde ortaya çıkar
O kelime : Kader 'dir .
#neokudum
Quasimodo Notre Dame'ın zangoçudur. Kambur, çirkin, gözlerinin biri patlak, bacaklarının biri uzun biri kısadır. Çan çalmaktan kulakları sağırlaşmıştır. Konuşmayı çok az bilir, Turuncu saçları, orantısız vücudu ile halk tarafından dışlanan ve şeytan olarak adlandırılan sahipsiz biridir. 4 yaşında iken onu rahip Claude Frollo sahiplenir ve büyütür. Quasimodo bu yüzden ona büyük bir bağlılık ile bağlıdır. Fakat rahip bir gün bir çingene kızına aşık olur. Adı esmeralda olan bu dillere destam güzellikteki kız başka birine aşıktır, fakat rahip Frollo kızı paylaşmak istemez. Türlü olaylar yaşanır ve kız Quasimodonun eşliğinde kiliseye sığınır. Fakat Quasimodo da kıza büyük bir aşkla bağlanmıştır... Olan olaylar yaşanan bir çok trajediyi beraberinde getirir.
Çok hüzünlü bir kitaptı. Yer yer duygulandım bile diyebilirim.. Çok sürükleyici bir hikayeydi. Mutlaka okumanızı ve bu şaheseri kitaplığınza katmanızı öneririm
Kitabın sonu, beni kalbimden vurdu.. Okuyun okutun
·
64 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.