(Adorno'ya göre) "Otoriter kişilik" düzene tam uyum biçiminde ortaya çıkıyordu. Bu kişiler kendilerinden emin değillerdi. Kendi kişiliklerini kuramamışlardı. Bu nedenle, toplumsal düzenin sürmesi, aslında onların kişiliklerinin sürebilmesi demek oluyordu. Çünkü kişiliklerini bu dış çevreye bağlamışlardı. Toplumsal düzeni savunurken gerçekte, kendi ruhsal dengelerini korumaya çalışmaktaydılar. Kendilerine benzemeyenlere, düzene ters düşen bir biçimde yaşayanlara karşı saldırgan olmaları bir bakıma doğaldı. Geleneksel değerlere tartışmasız bir saygı ve uyum istiyorlardı. Bu gibi kişiler, normal dönemlerde tutucu iken, düzenin tehlikeye düştüğü bunalım dönemlerinde, faşist bir tutumu benimseyebiliyorlardı.
Sayfa 138 - 139Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.