Gönderi

Hayat boyu bu ruh hâline mahkum edilmişiz özgürlük şart
"Melankolik ruh hâlinde oluyordum çoğu zaman. Ve bu hâle girmem için küçücük nedenler yetiyordu Kokytos. Biliyor musun, doğuyorsun ve aile sorunlarına ortak olmaya başlıyorsun. Okula başlıyorsun, okul sorunlarına ortak olmaya başlıyorsun. Ortaokul ve lisede artık bariz bir gelecek kaygısı içine giriyorsun. Mezun oluyorsun, iş bulma sorunu yaşıyorsun. Eşek kadar olup ebeveynlerinden geçinmenin sorunlarını ve ağırlığını yaşıyorsun. Bir işe giriyorsun, hâlloldu mu hayır yine gelecek kaygısı yaşıyorsun. Bir bakıyorsun yaşlandın, kendine diyorsun ki "Ulan o kadar yaşadım ve o kadar çalıştım. Peki ne kadar yaşadım ve ne kadar rahat yaşadım?" Emeklerinin karşılığını alıyorsun (!) ama alırken "Ya bununla yiyecek mi alsam, kıyafet mi alsam yoksa ilaç mı?.." Hepsini bir düşünemiyorsun çünkü senin emek karşılığın, anca 1-2 tanesini karşılamaya yetiyor. Yaşlılığında değil sen hayatın boyunca süründürülüyorsun aslında. Ama nedense yaşlılığında dank ediyor. Ha bazen dank etmiyor, o kadar yaşayıp ülkeden ve yönetimden bir haber yaşayıp da ölebiliyorsun. Öldün gittin diye belki kurtuldun sanıyorsun: kendi hakkına ve başkalarının hakkına girerken ölüm, vebal için kurtuluş olur mu? Olmayacağını biliyorsun... Ayrıca kendini bilmeyi veya görmeyi sevmediğin için hep suçlu bulma çabasına giriyorsun. Sana bir ipucu: o kadar uzağa gitme. Bir ayna işini görür. Çünkü gücü kullanandan çok, gücü yanlış kullanana verenler suçlu: Eşeğini sağlam kazığa bağla diyen Atalarımızdan kendi hayatını ve geleceğini bile sağlama bağlayamayan bizler..." Hayat nasıl olursa olsun biz hep mutlu ve insan olmanın yolunu buluyoruz. Ne kadar dibe bastırılsakta bir o kadar yüzeye çıkıyoruz. Yaşam için doğuyoruz hakkıyla yaşayıp yaşatıyoruz. Mahkum ettikleri o ruh hâlinden silkelenip özümüze dönüyoruz. Umutlarımız ve aydınlık geleceğimiz hâlâ var. Olmuşa ve ölmüşe çare yok demişler. Şimdimiz oluyor ve geleceğimiz olacak. Ve en iyisi biz hâlâ yaşıyoruz. :) Çaresizlik, karamsarlık, ölü balık modu vs. çıkıyoruz... Çünkü dipte kalırsak ve dibi benimsersek en ufak bir ışık sızıntısında dahi gözümüz kamaşacak hâle gelir. Ve bu yüzden bunu kötü sanarız/sandırırlar. Gözünü alma olayını aş bu yüzden ve görmeye başla...
·
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.