Gönderi
“Ne yaparsanız yapın soykırımı unutmayın. Çünkü unutulan soykırım tekrarlanır.”-Aliya İzzetbegoviç
Sene 1992 Yugoslavya İç Savaşı'nı toplama kampında bulunan,Sırp Ordusu'na esir düşmüş on altı yaşındaki Bosnalı Leyla'nın gözünden anlatan bu kitap,benim uzun süreden beri okumakta en zorlandığım kitap oldu.Sebebi kitabın dilinin ağır olması değildi bilakis oldukça akıcı bir dille yazılmıştı ama anlatılanlar çok ağırdı.En son bunu Çizgili Pijamalı Çocuk'u okurken yaşamıştım ancak oradaki katliamın boyutu bu kadar açık seçik anlatılmamıştı.Kesintisiz dört sayfadan fazla okuyunca kendimi göğsüm daralmış halde boşluğa bakarken buluyordum.Boşnak değilim ama bu hiç önemli değil.Ve ben bunları okumayı kaldıramazken insanlar bunları ve belki daha fazlasını yaşamış.Hem de çok uzun bir zaman önce ve çok uzak bir yerde değil.Avrupa'nın orta yerinde neredeyse Milenyum Çağı'na girerken yaşanmış.Bosnalı erkekler feci şekilde öldürülürken kadınların hepsi akıl almaz işkencelere ve tecavüzlere maruz kalmış.Tecavüz,İkinci Dünya Savaşı'nda da çokça karşımıza çıktığı gibi tarih boyu savaşlarda kadınlara yönelik kitlesel bir şiddet politikası olarak kullanılmış.Bosna Savaşı sırasında tecavüze uğrayan kadınların sayısının 10.000 ila 50.000 arasında değiştiği düşünülüyormuş ancak istatistiklerin tespiti net değil.Bildirilmeyen vakaların rapor edilenlerin sayısından çok daha fazla olduğuna inanılıyor.Leyla,başına gelen her şeye rağmen toplama kampından kurtulduktan sonra yaşamaya ve ayaklarının üzerinde durmaya devam etmiş.Lahey Yüksek Mahkemesi'nde baş tanık olarak ifade vermiş.Savaşın iki taraf için de çözüm olup olmadığını ve ne olduğunu anlamaya çalışan insanlar için kitap bir kılavuz niteliğinde.Savaşlarda en büyük bedeli maalesef masum hiçbir suçu olmayan siviller özellikle de kadınlar ve çocuklar ödüyor.Üstelik savaş o insanlar için hiçbir zaman bitmiyor.Leyla gibi uzun süre terapi görmek zorunda kalıyor,banyoda ruhlarına bulaşan pisliği gidermek için saatlerce fırçalanıyor,kâbuslar görerek uyanıyorlar.Dilerim bir daha böyle bir şey asla yaşanmaz.Son olarak,Leyla ben seni çok sevdim.Başına gelenler için çok üzgünüm.Her neredeysen umarım atlatabilmişsindir.
·
44 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.