Büyükler der ki: "Tahmin edilebilir. Bir kaç ölçü var."
Şimdi bu ölçüleri hem bir ayna gibi koyalım karşımıza ve bakalım biz bu işin neresindeyiz;
hem de bir tartı gibi koyalım ve terazisine çıktığımızda bakalım kaç dirhem geliyor değerimiz ya da geliyor mu...
1- "Allah'ın katında ki değerini merak ediyorsan, Allah'ın seni ne ile meşgul ettiğine bak." demişler.
Yani hayırla mı meşgulsün, iyilikle-güzellikle mi, Allah'a itaat edilen bir mekanda mısın;
yoksa günahın, isyanın, sıkıntının orta yerinde, bu işlerle alakalı olarak bir ömür mü geçiriyorsun?
Ölçü bu. Eğer iyi bir şeyle meşgulsen Allah katında bir değerin var.
Kötü bir şeyle meşgulsen yine değerin var ama gayret lazım işte.
2- Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem'in koyduğu bir ölçü. Bir sahabe efendimiz sormuşlar: "Ya Resulallah, Allah katında makbul bir kimse olup olmadığımı nereden anlayabilirim?"
Kainatın Efendisi buyurmuşlar ki: "Ahiret işleri sana kolay geliyor, dünya işleri zor geliyorsa makbul kimselerdensin. Ama ahiret işleri zor geliyor, dünya işleri sana kolaylaşıyorsa makbul olmayan kimselerdensin."
İşte ölçü!
"Allah'ın nazarında her kim değerini bilmek istiyorsa, kendisinin Allah'a ne kadar değer verdiğine baksın."
Bu ölçüde delil aranır.
Elbette hepimiz çok seviyoruz, sevmeye gayret ediyoruz ancak yarın huzuruna çıktığında 'delilin ne' diye soracak!
O zaman ağzımızı açmamıza gerek kalmayacak şekilde sevmeliyiz. Öyle amel ile gitmeliyiz ki; Rabbim bizim ona olan sevgimize delil sormasın.
3- Ibn Ataullah el-İskenderi hazretleri başka bir ölçü koymuş. Diyor ki: "İyi amelleri kaçırdığı vakit insanın üzülmemesi; kötü bir şey yaptığı vakitte pişmanlık duymaması, onun kalbinin öldüğünün alametlerinden biridir."
Allah korusun, O'nun kulundan yüz çevirişinin alametlerindendir. Anlatabildim mi?
4- Bu pek güzel bir ölçü.
"Allah; sevdiği kuluna, sevdiklerini sevdirir."
Allah'ın sevdiklerine karşı kalbimizde ki muhabbet nasıl? Bu da bir ölçü.
Yunus Emre deyince, Mevlana hazretleri deyince, Abdulkadir Geylani hazretleri deyince vs. bu Allah dostları gibi dostların adını duyduğumuzda kalbimizde bir güzellik, bir muhabbet yayılıyor ise; bu Allah'ın bizi sevdiğinin bir deliliymiş.
Allah bizleri sevsin.
Sevdiklerini sevdirsin.
Sevdikleriyle buluştursun inşallah.