Ötanazi
Merhaba sevgili okurlar. Az önce münazarasını izlediğim bir konu doğrultusunda bu iletiyi oluşturma gereği hissettim. Konumuz Ötanazi. Kitaplarla bir alakası var mı? diyecek olursak bu konuyu biraz daha araştırıp okumalar yapacağım için "evet, var" diyebilirim.
Münazara linki: youtu.be/WnFyQtvvN3A?si=... (Ötanazi: İtibarlı bir ölüm mü, hekim destekli intihar mı? - 7/10)
Benim notlarım,
Yaşam alanı genel çerçevede gergin bir ortam. İnsanlar umutsuz ve doğal olarak keşke ölsem gibi düşünceler beyan edebiliyorlar. Lakin bu beyan ne kadar dikkate alınmalı? Psikologlarımız çok ciddi durumları bile düzeltilebiliyorken şey mi diyelim, senin ötanaziye başvurman lazım! Bu başından savmayı meşrulaştırmak değil mi?
Asker örneğine gelinecek olursa, asker belli bir amaç için yani ülke güvenliğini sağlamak için öldürmek durumundadır. Çünkü burada mevzu bahis olan şey meşru müdafaadır. Ama hasta ve hekim konusunda, hasta kendini savunmak için hekim tarafından öldürülmüyor. Yani o an için ölüm bir zorunluluk değil tercihtir. Bu iki örnek koşulları gereği farklı olmakla birlikte düşünce saptırmaktan başka bir sonuç vermez diye düşünüyorum.
Kişi aklı dengesi yerinde olsa da psikolojisi konusunda ne kadar net konuşulabilir? Bunun garantisi nasıl verilecek?
Kişi doğumu kendi seçemiyorsa ölümü de seçmesi düşünülemez. Sebebi de şu ki, hiç kimse engelli doğmak istemez. (Bu düşüncemi dayandırabileceğim örnek var.) Peki neden engelli doğan bebekler mevcut? Ve başta spor olmak üzre birçok alanda engelli vatandaşların da kendilerini motive etme aracını buldukları bariz ortada. Psikolog ile bir şeylerin düzeltilme imkanı varken ötanaziye başvurmak bence yanlış. Hiç zehir içip ölmedik lakin bunun daha acısız olduğunu kim diyebilir? Ölüm anındaki acıyı hasta dışında hekim nasıl hissedebilir? Bu mümkün mü?
Öldürmeyi bilinçli yapmak ve iyileştirmeye çalışırken ölümün olması aynı manaya mı gelir? Şayet aynı manaya geliyorsa o halde hastaneleri kapatalım gerek var mı açık kalmasına? Nasıl olsa ölecek ya! Ha bu arada sayın hocalarım sizde bu arada işsiz kalıyor ve sağlık bakanlığına bir twit atıyorsunuz. Twit içeriğinin ne olacağını siz benden daha kapsamlı oluşturabilir ve görebilirsiniz. :)
Düşünsenize öksürüyorsunuz ve gittiğiniz doktor insanlara karşı öfkeli. Sebebi de aşikar. Çok fazla hasta görüyor olması. (Hepsi değil) Günümüzde de örneklerini görebilirsiniz. Birçok doktor hastanın yüzüne bakmıyor. Bir gün nefes darlığı ile hastaneye gittim ve saatlerce bekledim. Aldığım tepki " bugüne kadar neredeydin!" Şimdi böyle tepki veren bir doktora sen ötanazi hakkını verirsen katakulliye getirip beni öldürmez mi? Ötanazi hukuken hak olarak görüldüğü takdirde ülkemizde en azından hasta insan göremeyeceksiniz. Çünkü akıl hastaneye git demeyecek ve ölmek istemediği için hastaneye gitmeyecek. Hastalar evlerinde ölecekler. Eh peki! Doktorun asıl görevi neydi? Lütfen bu açılardan da bakınız.
1:22:30 da her şeyin bir çözümü olduğunu düşünmüyorum demek sıyrılmak olmuyor mu? Tıp biliminde nice olmazlar olmadı mı? Dolayısıyla, arkadaş birlik olup bir ağrı kesici bulalım, gibi bir cümle kurmak varken yapacak bir şey yok'un kardeşi olan çözümü olduğunu düşünmüyorum demek ne kadar akla uygun?
1:28:39 "Psikiyatristler ayırt edebilir diye düşünüyorum" cümlesi. Düşünüyorum kelimesi çok muallaktır. Bu kadar ciddi bir konuda açık kapı politikası sergilemek :)
Ve acı ölçeği sadece bugün düşünülen bir konu değildir. Yıllardır araştırılmış olması ve hâlâ net bir şey denememesi üzerine de düşünmek gerekir.
1:30:24 Hekimin de bir insan olduğunu düşünüp, nefsinin olduğunu unutmamak gerekir. Deneyime güvenip, ÖNGÖRMEK ile acının net bir algoritması kurulabilir mi? Bu ne kadar sağlıklı?
Çocukların ebeveynleri tarafından ötanazi istenmesine olumlu bakmadınız lakin belli bir sınır belirtmediniz? Kişi, ötanazi hakkını kaç yaşında elde edecek? 18 mi? :)
Ergenlikten çıkmış, tam bir kaos ortamında. Muhtemelen üniversite veya iş hayatı. Biliyorsunuz ki üniversitenin ve işin en başta kötü tarafları göze çarpar ve olumlu yanlarıyla insan biraz da kendini avutur. Keşke bir fikri savunurken bunları temellendirecek temel düşünceler belirtilseydi.
Okunacak Kaynaklar:
1. Türkiye Barolar Birliği Dergisi
2. Prof.Dr. Mehmet Emin ARTUK
Arş.Gör. A. Caner YENİDÜNYA
3. Hatice İlhan - İstanbul Üni. - Yüksek Lisans Tezi
4. Dr. Özge GÜLMEZ - Hacettepe Üni. - Uzmanlık Tezi
5. Uğur Oral - Türkiye Klinikleri Tıp Etiği-Hukuk ve Tarih Dergisi
6. Hemşirelik Yüksekokulu
Öğrencilerinin Ötenazi Hakkında
Görüşleri - Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi 2016, 3(2), 28–39
7. Bilim ve Teknik Dergisi (Temmuz 1999)
8. Fatma Öz - Yard. Doç.Dr. .Hacettepe üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Ruh Sağlığı ve Psikiyatri Hemşireliği AD , ANKARA
·
99 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.