Güneş kararmış, toprak soğumuş ve mezara girenler çıkmaya başlamış. Gabriel de Leon adlı kitabın başında öğrendiğimiz kadarıyla "Son Silversaint" yani son vampir avcısı bir yarı vampir. Karakterimiz kendi ağzından hikayesini anlatırken katip onun dediklerini yazıya geçiriyor. Bi çocukluğuna bi de 32li yaşlarına ileri geri yapıp duruyor yazar. Kitabı okurken Bloodborne ve Castlevania oyunlarının içine düşmüşüm gibi hissettim. Silversaint kıyafetleri zaten direkt Bloodborne'da avcıların giydikleriyle aynı. Vücutlarına yapılan gümüşten dövme olayı çok hoşuma gitti. Bunun yanı sıra her vampirin ailesinden gelen bir takım özel güçleri var ki bu olayda hoştu. Gabriel'in kılıcının konuşabilmesi de ayrı bi özellikti. Kitabın ilk yarısı hatta ilk %60-65 kısmı aşırıı monoton. Direkt dünyayı tanıtma ve içine çekme üstüne gibiydi. Gabriel'in girdiği tarikatın nasıl işlediğinden tut içinde oldukları dünyanın kademe kademe ne kadar kötüleştiğini ve değiştiğini anlatıyordu. Ve aşırı küfürle kadınlara karşı garip bi sexualisation var. Hepsi zayıf, her hareketi ayrı baştan çıkarıcı ve her olayda en kötü yarayı alanlar olarak yazılmış. Ha güçlüsü yok mu var ama sadece 2-3 tane falan. Zaten bir tanesi dışında diğerlerinin üstünde aşırı durmuyor bile. Yerleştirilen 2-3 plot twist var fakat birisi dışında diğerleri gayet açıktı. Fakat son bölümde olan şey omg! Sizden beklemezdim bunu!!! Vampirler gayet kana susamış, gaddar ve çıkarcı olarak tasvir edilmiş. " I have forever Gabriel." en nasıl desem onları tanımlayan şeydi bence. Sen bana zarar versen bile benim elimde sonsuzluk var ki her anımı öcümü almak için kullanabilirim. Dior üzümlü kekim!!! Kitap neredeyse hiçbir soruyu cevaplamazken başka şeyler daha doğuruyor. Tam bir başlangıç kitabı bu yüzden sıkıcı olduğu ve bu ne ya dediğim yerleri boldu. İkinci kitabını hemen okumayı düşünmüyorum çünkü beni yordu bu kitap fazlasıyla.

Empire of the VampireJay Kristoff · 04 okunma

·

66 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğçe