Gönderi

İşçi Marşı
Hava döndü, işçiden işçiden esiyor yel. Dumanı dağıtacak yıldız-poyraz başladı. Bu fırtına yarınki sütlimanlara bedel. Bahar yakın demek ki, mevsim böyle kışladı. Hava döndü, işçiden, işçiden esiyor yel. Tekliyor işte çağın çarkına okuyan çark Ve durdu muydu birgün bu kör, avara kasnak, Bir zincir yitirenler, bir dünya kazanacak. Sen de o dünyadansın, sınıfın bil, safa gel ! Hava döndü, işçiden, işçiden esiyor yel. Köylükler uykusunda döndü, dönüyor sola. Güne bakıyor bebek büyüyen yumruğuyla. Başaklar gövderdi, bak baş koydular bu yola. Şaltere uzanıyor Tanrıya açılmış el. Hava döndü, işçiden, işçiden esiyor yel. Senlik-benlik bitip de kuruldu muydu Bizlik, Asgari ücret değil, hür ve günlük güneşlik Bir Türkiye olacak aldığın son gündelik. Halk kalacak geride, gidince bu zalim sel. Hava döndü, işçiden, işçiden esiyor yel. Tarihle yürüyenler, Tarihle adım adım, Safları sıklaştırın, Tarihle hızlanalım! Lâkin hızlandık derken, kolu dağıtma sakın! Başları bozuklar var şimdi bize tek engel ! Hava döndü, işçiden, işçiden esiyor yel. Sen ki Ferhatsın işçi, günün senin gelecek, İndir külüngün indir! Del şu karanlığı, del ! Del ki dağlar ardından önümüze bir çiçek Gibi açsın aydınlık, tekmil olunca tünel. Hava döndü, işçiden, işçiden esiyor yel.
Sayfa 87 - Doğan Kitap
·
1 artı 1'leme
·
235 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.