Kara Kuvvetleri Disiplini
Bir toplantı sebebiyle askerlikten üç gün erken ayrılmam icap etti, tabii bu izni de havacılar sayesinde alabildim.
Bizim alay komutanına Hava Kuvvetleri'nden beni bırakmaları için emir gelmiş. Komutan beni çağırdı, "Senin baban havacı mı?" diye sordu. "Hayır komutanım," dedim. "Ailede havacı var mı?" diye sordu. "Hayır komutanım," dedim. "O zaman ne diye zırt pırt beni arıyorlar senin için?" diye gürledi. Komutana, Hava Kuvvetleri'nde epey vakit geçirdiğimi söyledim ve konu anlaşılınca "Peki Hoca, nasıl buldun burayı?" diye sordu. "İyiydi komutanım," dedim. Fakat doğru söylemem konusunda ısrarcı olunca "Sizin yaptığınız askerlik değil. Siz birbirinize işkence ediyorsunuz. Benim bildiğim askerlik, böylesine baskıyla yapılan bir askerlik değildi," deyince de "Çık dışarı!" dedi. "Emredersiniz komutanım!" deyip odadan çıktım. Tabii odadan kovuldum ama iznimi de almıştım.
Hava Kuvvetleri ile Kara Kuvvetleri arasındaki kültür farkını bir gün Celasin General'e sormuştum. O da "Biz subayımızla savaşırız, onlar ise erleriyle savaşır. Orada bir teğmen, bir manga askerin başına gidiyor. O kişi, onları ölüme götürmek zorundadır. Onun için oradaki disiplin bizimkine hiç benzemez," demişti.
#DipNot: Tür Silahlı Kuvvetleri'mizin Kara Kuvvetleri disiplinini tek bir cümle ile açıklamak isterim. Esas duruş okullarımızda İstiklâl Marşımız okunurken hazır-ol duruşudur. Bunu size bir generalin söylemesine (emir vermesine) gerek yok. Bir üst amiriniz yani komutanınız verdiyse bu emri şu söz yankılanır kulaklarınızda.
Esas duruşu bir emir bir de ölüm bozar!
Sayfa 73Kitabı okuyor
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.