Her küsmenin çaresi var yare,
Gittiysen çarem yollardır
Öldüysen devâm ahirettir
Hasretse çekilecek cefadır
Ama sevmediysen, ona çarem yoktur
Ellerim bağlı, gözlerim kördür.
Kuytu siyahların bağlı köşelerinde
Davamın sonucu yoktur.
Bir çiçeği büyütmek, su vermekten ibaret değildir
Güler bazen güneş yeşil yapraklarına
Bazen toprağında, çakıllar, renkli böcekler yuvalanır
Ben bin çiçeği yaşatırdım, ihanet bir seni kaçırır
Ki anlamam, bunca kusura gönlümü nasıl köle ettim
Herkese bitti o hikaye diyeceğim, gülüp geçeceğim
Bir ben, bir kafamdaki sesler bilecek nasıl solduğunu
Yabancılar bile konuşacak, bir gül için bin dikeni koruduğumu
Bundan artık körü körüne bağlanmam hiçbir şeye
Artık hiçbir şeye "kaybettim" demem mesela "geri verdim" derim; benim olmayanı, benim olmayacak olana.
Ne bir defter dürülür uzağımdan, ne bir ses dur der bana.
Artık boğazımı sıkan bütün elleri tanıyorum
Susmuş denizlerde boğuluyor, küfürler savuruyorum
Yokluğuna elveda, kendimi ihanetle tanıyorum
Ruhum yaşasın diye, bir benzerini arıyorum.