184 syf.
8/10 puan verdi
Kitabı bitirdiğimde hissettiğim tek duygu tarifsiz bir acı oldu. Ne düşüneceğimi, hangi dersi almam gerektiğini, ne çıkarım yapacağımı bilemediğim nadir anlardan birini yaşadım. Fakat sonra durup biraz tartınca iki önemli meselenin varlığına dikkatım çekildi.
Birincisi hiç şüphesiz "sevgi' idi. Sevginin çocuk yaşlarda başlayan o büyülü etkisinin ne denli mucizevi olduğunu hissettim. Sevgi, en mucizevi bağ. İnsanlar, hayvanlar hatta bitkiler (bir şeker portakalı fidesi gibi) arasında sevginin en masum ama en yadsınamaz etkisi. Kitapta; bazen bir kardeş sevgisi, bazen bir baba sevgisi, bazen bir öğretmen sevgisi olarak karşımıza çıkan ve sevilmeye duyulan ihtiyaç ile sevginin hayattan koparabilecek aynı zamanda da hayata bağlayabilecek kadar güçlü etkisini hissettim.
İkinci önemli mesele ise çocuk olmanın insan olma sürecindeki en önemli dönem olduğu idi. Sahi, ağaç yaşken mi eğilir? Çocukluk dönemi hayat serüveninin temelini oluştururken bizler ne kadar farkındayız? Bu kitabı okurken bir çocuğun masum sevgisi ile masum nefretini elde etmenin ne denli kolay olduğunu acı bir gülümseme ile deneyimledim. Belki de çocuk olmak yetişkin olma yolundaki en zorlu süreçti ve o zorlu süreci ne denli "güvenli bağ", "saygı" ve "sevgi" gibi unsurlarla destekleyerek atlattık, atlattığımızı sandık ve belki de bazı noktalarda hiç atlatamadık. Yetişkin hâlimizde takıldığımız, tökezlediğimiz anlar; çocukluğumuzdan birer hatıra olarak kaldılar belki de hayatımızda.
Sözlerimi kitabın son bölümü ile noktalıyor, sizlere çocuk saflığındaki sevgiyle donatılmış bir yaşam diliyorum.
Sevgiler.
19.05.2024
O çağlarda, bizim çağımızda yani, yıllar önce bir Budala Prens’in, mihrabın önünde diz çökmüş ‘Budala’nın, gözleri yaşlarla dolarak ikonlara şunu sorduğunu bilmiyordum:
“OLUP BİTENLERİ ÇOCUKLARA NİÇİN ANLATMALI?”
Gerçek, sevgili Portuga’m; bunları bana çok erken anlatmış olmalarıdır.
Hoşçakal!
1000Kitap 
Şeker Portakalı 
José Mauro de Vasconcelos
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.