Çocuk sordu,
"Bu ne anne?"
"Kukla."
"Kukla ne?"
"İnsan gibi işte..."
"Niye gülüyor anne? "
"Çünkü umut ediyor."
Çocuk duraksadı.
"Umut ne anne?"
Varoluşçu yazarlarımızdan Emre Timur'un son kitabı #kuklacı #okudumbitti
Her kitabını zevkle okuduğum yazarın bu kitabı da beni farklı dünyalara ve farklı düşüncelere sevk etti. 272 sayfa olan kitabı salt bir #kurgu olarak okursanız çok çabuk biter. Oysa #alegorik bir anlatıma sahip kitapta yazılan arkasındaki, satır aralarındaki mesajları okumaya çalışırsanız uzun soluklu bir okuma sizi bekliyor. Şahsen ben bir buçuk haftada okudum kitabı.
#postapokaliptik bir dünya bekliyor bizi. Dünya dediysem de bir adadan bahsediyorum. Dünyada kalan tek ada olduğunu düşünüyor orada yaşayan bir insanlar. Bu ada da günden güne batmakta...
Nasırlı , Maskeli, Marangoz ya da Kuklacı ... Halkın ona verdiği isimler. Doğuştan tek bacağı yok. Onun yerine tahtadan bir bacak yapmış kendisine. Annesi ölmüş daha doğrusu babası onu denizde unutmuş Babasında da bellek yitimi var ve yatalak. . Kuklacı bakıyor ona, beraber yaşıyorlar. Kuklalar yapıyor adından da anlaşıldığı gibi. Yüzü gülse de gözleri gülmeyen kuklalar....
Marangoz ya da Nasırlı ile Nasıralı İsa arasında benzerlikler gördüm okurken. Bulduğu ya da bulduğunu zannettiği adanın ismini Cennetin Krallığı vermişti, taşlanarak öldürülecek olan Mandalina'yı korumak için 'ilk taşı günahsız olan atsın" demesi - burada bir parantez açmak istiyorum. Mandalina karakterini okuyunca da Mecdelli Meryem (Magdelena) aklıma geldi.- yemin eden on iki adam -on iki havariyi düşündürdü- şarap ve ekmek bölmeleri ,... gibi.
Kitapta #nietchze ye de selam çakıyor yazar " Böyle buyurdu Kuklacı. "
İnsanlardan maskenin arkasında saklanan ve utanacak bir şeyi olmasa da utanan Kuklacı'nın bozuk düzene olan bakış açısını ve o utangaç adamın nasıl değiştiğini okuyoruz. Düzenin bozuk olduğunun çoğu farkındadır ancak seslerini çıkarmaya korkarlar. Bazıları da kendi rahatları bozulmasın ister. Ne kadar tanıdık bu durumlar ... Bazen 1984 kitabının içinde hissediyorum kendimi. Kuklacı 'yı okurken de sık sık aklıma geldi.
Her yerden görülen mabedi okuyunca Mordor'un gözü geldi aklıma. Her yerde izleniyorsunuz!!!
Ne olursa olsun vazgeçmez Kuklacı. Her şeye ve herkese inat umut etmeye azimle devam eder ve çabalar. Bu hayatta da böyle yapmamız gerekmez mi? Çoğunluk bize karşı olsa da doğru bildiğimiz yolda adım adım da olsa ilerlemeliyiz. Yanımızda olduğunu düşündüğümüz insanlar arasında bize ihanet edenler olsa da pes etmeden hedefimize odaklanmalıyız. Bu hayatın kolay olduğunu kimse söylemedi ancak başaramayacağımızı da söylemediler. Bu nedenle yaşamak ve hedefimize ulaşmak için elimizden geleni yapmalıyız.
Sonuç olarak bu düşündürücü ve içerisinden birçok anlamlar çıkardığım kitabı çok sevdim. Emre Timur'un kalemiyle hala tanışmadıysanız mutlaka tanışın diyorum.
Kuklacı
Emre Timur
··
108 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.