Şimdi bitti buda,
Nefesimden kısa.
Yol daha çok uzun,
Çabuk akan zamana.
Ama benim acelem yok,
Yetişmeyeceğim bir yana.
Güneşi patlattım,
Şimdi huzur zamanı.
Yarın desenli döşemelerim,
Takvim sayfalarından nevresimlerim.
Üzerine ömür kumaşlı pikeyi çektiğimde,
Benden âlâsı yok hiç bir yerde.
Biraz da yorgunluğum vardı,
Ama dünyadan değil.
Biraz sade tutuşur düşüncelerim,
Yaklaşırım sobasına.
Ne kadardır ki hafif,
Başka bir muamma.
Şükrettiğim gibi yol koştum,
Ama yorulmadım.
Daha bir zevk aldım,
Yetiştim kimsenin erişemediği,
Niyetlenirken vazgeçtiği umutlara,
Bambaşka bir âlemi var buralarda.
Zaman çabuk geçiyor sevgili,
İşte bu yüzden senin elinden yaratılandan.
Bu sofradan bende yedim içtim,
Hiç yorulmadan.
Satırlara hoş sözler ola,
Ondan sonra bereketli işte kandilleri...
AYKUT BARIŞ ÇELİK