Gönderi

56 syf.
·
Puan vermedi
Ölçü Ölçü Ölçü
Bu eser kurmaca metinlerin en önemli üç örneği arasında sayılıyor. Kral Oidipus, Hamlet ve Karamazov Kardeşler. Aslında Karamazov Kardeşleri henüz okumadım ama Kral Oidipus'tan sonra Hamlet okuyunca, ondan sonra örneğin Vişne Bahçesi'ni ve ondan sonra da Godot'yu Beklerken'i okuyunca kurgunun nasıl bir gelişim gördüğünü algılayabiliriz. Karakterlerin nasıl değiştiği, sahnelerin değişimi, kurgunun gelişimini ve öykünün dönüşümünü görebiliyoruz. Hatta belki tiyatro tarihini de bir şekilde takip edebiliyoruz. Özellikle Hasan Ali Yücel klasiklerinde çevirmenler Yunan Tregedyalarının nasıl oynandığına ya da Shakespeare'in nasıl oynandığına nasıl yayımlandığına dair yazıları bulabiliyoruz. Mesela tregedyalarda kısıtlı sayıda erkek oyuncu kullanılıyormuş. Kadın ya da erkek için erkek aktörler sahne alıyorlarmış. Hareketler hiçbir zaman parantezle söylenmiyor bunun yerine metnin içinde ifade ediliyor. Oyuncular çok az miktarda çünkü oyuncu değişikliği yapmak zor. Shakespeare saray için oyun yazıyor. Yani bu şekilde indirgemek ne kadar doğrudur bilmiyorum ama genel olarak oyunları üst kesime hitap ediyor. Oyunlar önce Quarto sonra Folio olarak basılıyorlar. Quarto bir kağıdın dörtte bir olan kısmına basılmalarından dolayı adını o şekilde alıyor. Folio ise daha özel bir baskı. Oyun içerisinde daha fazla karakter olsa da karakterler hala erkekler tarafından canlandırılıyor. Oyunların bir çoğu İngiltere'de Globe Tiyatrosu'nda sahnelenmiş. Ve Vişne Bahçesi'nde hatta Anton Çehov'un oyunlarında genel olarak komünizmden etkilenen, insanları çalışma fikrine iten, aristokrasinin çöküşünü anlatan, oyuncuları fazla, artık haraketlere yer yer izin veren sadece sözden ibaret olmayan bir tiyatro görmeye başlıyoruz. Ve artık postmodern tiyatrolardan sayılabilecek Godot'yu Beklerden bizi bu klasik yaklaşımlardan tamamen çıkartıp, soyut düşünmeye, sorunun cevabını kendi içimizde aramaya itiyor. Eğer tiyatro ya da kurmaca tarihinden çıkıp Oidipus'a dönersek de, aslında aşırılıkları tarafından cezalandırılmış bir kral görüyoruz. Yunan tregedyalarında konu genel olarak karakterlerin tanıtılması ile başlar, ana karakter ve Tanrılar arasında ya da belki etik kanunları da diyebiliriz bir çatışma olur, karakter bu çatışmada birileri tarafından uyarılmasına rağmen ölçüyü kaçırır ve en sonunda da cezalandırılır. Oidipus da kendi babasını tanıyamadan, yabancı bir adam gibi gördüğü bir zamanda onun kendisine yol vermemesine kızıp onu öldürür. Böylece babasına yıllar önce söylenen ve babasının kendisini çok uzaklara göndermesine sebep olan kehanet (Bir gün oğlun tarafından öldürüleceksin ve oğlun karınla evlenecek) gerçek olur. Ve bunun sonucunda Oidipus'un cezası başlar.
Kral Oidipus
Kral OidipusSophokles · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20198,9bin okunma
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.