Şeker Portakalı- İnceleme
Bu kitabı yıllar önce okumuştum aslında, o zamanda da Zeze'yle tanıştığımda kalbimin ezildiğini hatırlıyorum... Şimdi yine aynı hisler, aynı etkilenmişlikle kelimelerimi toparlayıp yorum yapmaya çalışıyorum... Bazı kitapların hayatınızda yeri ve etkisi çok çok ayrıdır, bunu Küçük Prens kitabında ve Şeker Portakalı kitabında çok net hissediyorum... Jose Mauro de Vasconcelos'un en çok okunan ve kendi hayatından da kesitlerin, bilgilerin bulunduğu bu muhteşem kitap günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun öyküsüdür. Zeze kitapta (Jose diye de geçer), henüz beş-hayır altı-hayır beş yaşında bir çocuk, yaşıtlarına göre zayıf mı zayıf, ailesi yoksul, annesi sürekli çalışmakta, babası işsiz iş aramakta, kardeşler hepsi kendi derdinde ve halinde okumayı kendi başına öğrenen, ağaçlarla konuşacak, yarasalarla arkadaş olacak, kümesi hayvanat bahçesi kadar zihninde canlandıracak kadar çok çok büyük, yaratıcı hayal gücü olan, korkusuz, cesaretli, zeki minik birisi Zeze,ama küçük bir sevgi ve ilgi kırıntısı için dikkat çekmek adına bazen yaramazlıklar yapar ve bunların sonu hep dayakla, sopa yemekle biter. Özellikle iki unutulmaz dayağını o yerken, ben okumaya bile dayanamadım, ablasına kötü söz söylediği için küçüklüğüne aldırmadan, dişleri kırılacak kadar dövmeleri ve babasının kemer tokasıyla dövmesi... o kadar kalbim acıdı ki anlatamam, bunu yaşayan çocukların olduğunu bilmek üzdü belki de beni... Hayatının en kötü zamanı dediği zamanda kendi içinde mucize olacak şekilde öldürmeye niyetlendiği, sonradan kendince Portuga'm dediği arkadaşını edindikten sonra, ondan gördüğü ilgi ve sevgiyle yaramazlıklarına da son verir, şeker portakalı Minguinho'yla da iyidir, her şey güzel giderken Mangaratiba (tren), Portuga'sını Zeze'den alır, üzüntüden ölecek gibi olur Zeze ama hayat bırakmaz paçalarından yapışır... Sonunda babası iş bulup, yeni eve taşınıp, ağacını kesmeyeceklerini öğrense bile hayattaki en iyi arkadaşını kaybeden Zeze bunlardan hiçbirinden mutluluk duyamaz... Seni çok seviyorum kendisi küçük ama yüreği büyük Zeze'm... Kalbimde yerin çok ayrı en yakın zamanda hikayene Güneşi Uyandıralım ve Delifişek ile devam edeceğim ama Şeker Portakalı'nın yeri bende daima ayrı olacak... Bu arada yazarın hayatını da kısaca bi araştırmanızı öneririm beni çok etkiledi gerçekten, bu kitabı on iki günde yazmış mesela ama bakın nesiller boyu sürüyor etkisi, böyle yetenek takdire şayan...Görüşmek üzere... 
Şeker Portakalı
·
376 görüntüleme
Bizim çocukluğumuz da 3 aşağı 5 yukarı öyleydi
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.