Ve koskoca örümcekler doğurdu, mesken edecek ağlar
Ve ürperdi insanlık, dehşet basan bir tereddütle
Ve titremek, ölüme eş notalar çaldı zihinlerimize
Silinmek, işte şimdi dehşetini salar ortalığa
Ve korkuluklar serilir şehirlerin toprağına
Etini, kemiğini sindirecek acılarıyla gelen
Ve tezahürler hep, düşmanını korkak gösterir
Çileden çıkarır düşmanlık edeni, bağlar kanadını kolunu
Ve zorlaşır, tankı, tüfeği, kalaşnikofu
Ve heba edilir insanlık, kendi gerçeğini yalana
Ve yalanlar ezilir, ufak bir hışımla kökünden
Ve talan edilir, sürüsüyle sevinilen o ahmaklık
Silahların kakofonisi acımaz suretine, suretlerine
Ve dayanır öfkeyle bekleyen ağındaki böcekler
Zordur yaşamak, lakin ölmek de zordur hayatta
Acılarla arasan ölümü, yine de direnirsin ey!
Ve sonra, düşünürüz hayatımızı; neşterde iplikleriz...
Ve bakakalırız ölümlerin ardından, yerimiz nerededir!
Ve huzursuzluk kaplar içimizi, alev harıyla parıldayan
Ve öfkesini, ateşini insanlığa karşı tutuşturan
Yalpalar, tökezler her adımda yollar; engebeyi çağrıştıran
Gökyüzünde kuşlar, çekilmez olur yaşam; rengarenk tuvalleriyle orman
Ve zannedersem yokluk, işte böyle etini kavurur
Ve bacağından salınan hissizlik düşmanın, direncine zihnine
Ve öfkesi ve hıncına perçini vurur!
Anlaşılmaz olur, çektiğim nefes ve vurduğum her insan için
Kırılganlıklar doğuran bu yer... sürülürüz bir süre sonra
Ve evlerimizde, barklarımızda ufalmalar başlar
Deriz, derin hislere dalarak; neleri yitirdik!
Ve çıldırmalık olur dünya
Ve uyanmalık olur dünya
Ve bir sabahleyin
Gecesi öfkeyle bayıltılmış insanlığın
Doğduğu apansız bir gün olur yarınlar
Nerede konaklar, dünkü konuklar... hınçları ve zalimlikleri nerede,
Nerede ey, gösterin bu korkusuzlara; ölüm bile ezemedi onları
Ve kıran kırana bir savaş başlar
Ve bu sefer hiçbir şey aynısı gibi değildir
Ve bu sefer, dünya lehinedir insanımın
Doğruluklara doğru bir direnç başlar, her zamanki gibi
Şimdilerde, dostlarımızdır artan!
Kırılmış kanadı, her kuşun
Her kurşun, bir kanadı için kuşun
Ve hüzünlenir insanlık, halden hale düştükleri için.
Ve sen, oradan kavrayacaksın direnci, inancı
Ben, buradan kavrayacağım.
İnsanlıklar doğuran bu topraklara ve
İnsanlıklara âşık olacak o topraklara
Ve tüm zerresine dünyanın, evrenin
Haykırılacak tekrardan, bembeyaz bir öfkeyle...
Ve çağıracak çoluk, çocuk
İnsanlığı uyutamayacakları...
Doğrulacak ölümlüler her sabah
Ve yatacakları son güne kadar
Ve sahtekârlıklar direnemeyecek bundan sonra
Ve insanlık sindirilemeyecek, korkutularak
VE işte başlıyor yeni bir gün,
VE işte başlıyor titreyen ağında örümceğin savaşı!