Şermin Yaşar'ın okuduğum ilk kitabı benden tam not aldı. Yazarın kendi çocukluk anılarından ilham alarak yazdığı kitapta okurken çokça kendimi buldum, sıcacık satırları yüzümde asılı kalan bir gülümsemeyle okudum. Hemen hemen tüm çocuklara sorulan "Büyüyünce ne olacaksın?" sorusuna maruz kalmayan yoktur ve bu soruya hep bir cevap arayan. Fakat heveslerimiz ve öğrenilmiş cevaplarımız dışında "Acaba ben ne olabilirim?" diye düşünüp deneme yanılma yoluna kimse gitmemiştir. İşte karakterimiz bu soruya bu yolla kendince bir cevap bulma yoluna gidiyor ve ilk iş olarak dedesinin bakkalında çalışmaya başlıyor. Bununla kalmıyor, bakkalı genişletmek hayaliyle türlü işlere girişiyor. Sadece bakkal olarak kalmıyor, hastane, eczane, kitapçı, manav gibi daha birçok işi bünyesinde barındırıyor bu hayaller sayesinde. Tabi bu zaman zarfında yetişkin engeline takılıyor; kimi zaman anlaşılmıyor, öfkeleniyor ve kimi zaman da "Kendi işimi kuracağım!" deyip çekip gidiyor. Dahiyane bulduğu fikirlerine büyük bir hevesle başlıyor, sonra büyükler tarafından hevesi kırılıyor. Fakat o durmuyor. Bu süreç çok sade, samimi ve mizahi ögelerle anlatılıyor. Büyümüş hali ile değil de tamamiyle bir çocuk gözüyle anlatılması çok hoş. Çocuk kitabı olmasına rağmen başta yetişkinlerin okuması gerektiğine inanıyorum, kendilerini bir çocuğun gözüyle görme olanağı sunuyor. Özellikle bir çocuğun hayallerinin nasıl kayda değer olduğunu ancak yıllar sonra o hayalleri başkası gerçekleştirdiğinde anlıyoruz. Şahsen ben okuduktan sonra çocukların hayallerine daha bir saygı duymam gerektiğini öğrendim. Bir çocuğun hayali asla saçma değildir! Hikaye asla kurgu olduğunu hissettirmiyor, sanki birebir yaşadıklarını yazmış yazar. Okurken kendi çocukluğumu okumuş gibi olduğumun çok zaman olması, bu satırları bu kadar kendime yakın ve samimi bulmam bu yüzdendir. Ben bu hayalleri çok sevdim. Tıpkı karakterin çevresindeki insanlar gibi okurların da birçoğu tarafından "Yaramaz", "Sinir bozucu" ve "Üçkağıtçı" olarak nitelendirilebilecek bir çocuk fakat onun hayali sadece bir şeyleri başarıp övgü almak, sorumluluğunu normalinden daha iyi bir şekilde yerine getirmek. Birilerinin ufacık bir tebriğine, teşekkürüne muhtaç sadece.

Dedemin BakkalıŞermin Yaşar · Taze Kitap · 20189,6bin okunma

·

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Civciv