KUKLACI/ EMRE TİMUR “Hayatın kısa olduğunu söyler herkes. Hayatın uzun olduğunu söyleyenleri duymazsınız çünkü onlar intihar etmiştir.” Kuklacı, yazardan okuduğum altıncı kitabı oldu. Yazarın ise yazdığı dokuzuncu kitabı. Kaleminin keskinliği ve sivri yanı her zaman olduğu gibi ön plandaydı. İçinde olay örgüsü olduğundan okuduğum birçok kitabına nazaran daha akıcıydı. Fakat bunun yanında temas ettiği konular fazlasıyla düşündürücüydü. Sizin anlayacağınız herkese hitap edecek bir eser çıkarmış Emre Timur. Bir olay örgüsü olsun, heyecanla, merakla okuyayım diyenler de gönül rahatlığıyla okuyabilir. Sadece olayla olmaz, beni sarsmalı, düşündürmeli, bildiklerimi yeniden sorgulamalıyım, bilmediğim şeyler öğrenmeliyim, diyenler ise hiç kaçırmasın. Genel olarak din; felsefe, ( Emre Timur kitaplarında olmazsa olmazı zaten) psikoloji, sosyoloji, distopik ve toplumsal konuların bir arada harmanlandığı bir kurgu diyebilirim. Arka kapaktaki ” Emre Timur bu sefer o meşum boğuntuyu, yabancılaşmayı karanlık şehirlerde değil de apokaliptik bir dünyada ama yine sıradan bir adamda, bir kuklacıda arıyor.” Satırı bu kitabı en net anlatan tasviri bence. Gelelim karakterlere; Ana karakter bir marangoz ustası, Kuklacı, Nasırlı, Maskeli, tek bacağı yok, annesini kaybetmiş. Baba dediği kişi belleksiz Mandalina; sıra dışı bir kişi, turuncu saçlı, hayatını bedeni üzerinden sağlıyor. “ ilk taşı, günahsız olan atsın.” Horlanmış olarak tabir edilenler; Eli, Eli, Lema, Şevaktani, Satılmış Baba; demirci ustası, annesine ve Kuklacı ‘ya çok eziyet etmiş. Babalık mevzusu da karışık, son durumu; belleksiz, bakıma muhtaç. Kral ve yöneticiler; gaddar , nefret ve kin dolu, adalet falan hak getire ve tek adam yöneticiliği esas. Yeterince konuştuğumu düşünüyorum, olay örgüsünü anlatmayayım, o da sürpriz olsun. Yeni kitaplarda buluşmak üzere.

KuklacıEmre Timur · Az Kitap · 202479 okunma

··

24,4bin görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilek E.D