AYIN OĞLU
Çingene bir kadın bir gece şafağa kadar ağlayarak Ay'a yalvarır gün doğumunda.
Sevdiği adamın kendisinin olması için yakarır.
Ay bunu kabul eder ancak bir şartı vardır: Yalnız kalmamak için doğacak ilk çocukları Ay'ın olacaktır.
“~ Sen anne olmak istiyorsun, ve seni kadın yapan sevgiyi bulamıyorsun.
+ Söyle bana gümüş renkli Ay, ne yapacaksın taze renkli çocuğa?”
Kadın, yalnızlık korkusuyla bu şartı kabul eder ve kara tenli adamla evlenir.
Bir süre sonra da ilk çocukları doğar.
Tarçın renkli bir babadan doğdu çocuk,
Bir erminin sırtı gibi beyaz,
Ve zeytin rengi yerine,
Gri gözleriyle,
Doğdu ayın albino çocuğu.
Çocuk tam anlamıyla Ay'ın suretidir.
Çingene adam şüpheye düşer. Bunun onursuz olduğuna inanır, kadını kendisini aldatmakla suçlar ve onu ölümüne yaralar. Kollarında çocuğu bir dağın tepesine terkeder.
Ve derler ki:
Çocuk ne zaman mutlu olup gülse, Ay; Dolunay şeklinde olur ve ona gülümser.
Çocuk ne zaman ağlasa Ay, yarım Ay ve Hilal şekline geçip onu sakinleştirmek için bir beşiğe dönüşür.
·
52 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.