tenine dokunduğumda
hırsız sanma beni
çalıp kaçmayacağım kokunu
zaten paramparça dünyanın kalbi
ağzına dokunduğumda
şair sanma beni
alıp gitmeyeceğim dudağına yazılı dizeleri
okuduğum kitaplar bak hep çizik dolu
saçına dokunduğumda
sarmaşık sanma beni
düğümlemeyeceğim tek bir telini bile
kafamda yeteri kadar sıkılı yumruk var
sırtına dokunduğumda
kuru bir yaprak düştü sanma
kökleri Adem’le Havva’ya uzanan
bir elmanın taptaze kabuğuyum ben
kanatlarına dokunduğumda
fırtına sanma beni
döktüğüm aşkın ışığı gözlerinde büyüyen
evrenin parlaklığına
gönlüne dokunduğumda
yabancı geldi sanma
kapıp kaçmayacağım senden beni
tutkuyla uçacak sana parmak uçlarım
anılarına dokunduğumda
sonsuz sanma beni sevgilim
gökyüzü bizi yanına almadan önce
sarılalım sarılabildiğimiz kadar birbirimize