Gönderi
Ortaokulda hem matematik dersleri aldığım hem "Yazarlık Atölyesi"nde çokça vakit geçirdiğim değerli hocamın, sizlerin tanıdığınız Volkan Zamanoğlu'nun, kitabını bir öğrencisi olarak yourmlayacağım :) Biraz taraflı bir yazı olacak belki de ama edebiyatın tarafsız olduğunu kim iddia edebilir ki?
Öncelikle geç kalınmış bir okuma ve hâliyle geç kalınmış bir yorumdan dolayı af diliyorum. Ama, benim açımdan, tam zamanında yaşanmış bir deneyimdi ve "an"ları güzel kılan doğru zamandır diye kendimi savunmamı izin verin lütfen :)
Kitap, hikâyelerden ve büyükler için bir masaldan oluşuyor. Kitaba ismini de veren "Şehzadeye Rüya" masalı, geleneksel saray masalı esintisinde ama modern sorunlara bir yorum. Hayal gücünün özgürlüğünü sevenler için keyifli olacağını söyleyebilirim ki ben de bir masal meraklısı olarak son derece keyif aldım. Kitabın diğer hikâyeleri ise birçok farklı konuyu belki de birçoğumuzun bilmediği açılardan anlatıyor. İnsan duygularının pek çoğunun, düşündüğünuzde ise hepsinin kitapta bahsi geçtiğini fark edeceksiniz.
Son hikâyeden özel olarak bahsetmek isterim ki ondaki kapsayıcı ve açıklayıcı anlatım ilgimi çekti. Okumayanlar için ipucu vermemek adına genel olarak bahseteceğim: kapsayıcılığı genellikle bir hikâye kitabında aranmasa da hikâyeleri bir noktada bütünleştirmesinden geliyor, açıklayıcılığını ise hikâyelerinin yorumunun yazar tarafından okuyucuya "çıtlatılması" olarak yorumladım. Bu sayede sürpriz bir samimiyetle karşılaştım ve kitaptan bu kadar keyif almamın en büyük sebebi bu oldu diyebilirim. Bir okuyucu olarak tek başıma kalmadım. Yazarla ve anlatılan hikâyerle, tıpkı yaşam gibi, aslında hepimizin her şeyin "1'lerden" oluştuğunu, yalnızlaşan insanın yalnız dünyasında belki de o kadar yalnız olmadığımızı, bu yalnızlık hissiyatının bile bizi birleştirdiğini hissettim.
Kısacası özgünlüğü, sade dili ve yer yer kelime oyunlarıyla beklentimi aşan ve bana iyi gelen bir kitaptı diyebilirim.
Bundan sonrasını ,ya görürse diye, hocama not bırakmak için yazıyorum:
Geçen zamanın çokluğuyla ezildiğimden bu metni size doğrudan atamadım belki. Ben "şahsım adına" teşekkür ediyorum. Bu kitapla bana özlediğim edebiyat tadını hatırlattığınız için, hatta bu cümleleri kurmama vesile olduğunuz için... Yazarlık Atölyesi'nden tanıdığınız bir öğrenciniz olarak birazdan okuyacağınıza inanır mısınız bilmiyorum ama bir süredir kendimi ifade etmekte, en basit bir cümle kurmakta bile zorlanıyordum. Bu yüzden bu yazı, benim için çok kıymetli. Yazar taklidi yapmayı çok özlemişim :) Burada da dursun ki ne kadar değerli olduğunuzu size hatırlatsın istedim.
·
35 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.