Gönderi
Sait Faik Abasıyanık (18 Kasım 1906 – 11 Mayıs 1954), Türk öykü ve roman yazarı, şair. Türk hikâyeciliğinin önde gelen yazarlarından olan Abasıyanık, çağdaş hikâyeciliğe yaptığı katkılarla Türk edebiyatında bir dönüm noktası sayılır.
Modern Türk hikâyeciliğinin öncülerinden olan Sait Faik; getirdiği yeniliklerle “kökü kendisinde olan” bir yazar olarak kabul edilir. Klasik öykü tekniğini yıkarak doğayı ve insanları basit, samimi; hem iyi hem kötü taraflarıyla oldukları gibi; fakat şiirsel ve usta bir dille anlattı. Bunu yaparken diğer çoğu Cumhuriyet sonrası sanatçısı gibi Batı’daki gelişmelere bağlı kalmadı; hiçbir edebî anlayışın etkisinde hareket etmedi ve belli bir tarzın takipçisi olmadı.
Kendi özgün dilini oluştururken André Gide, Comte de Lautréamont, Jean Genet gibi isimlerden etkilenen Sait Faik Abasıyanık; kendisinden sonra gelen Ferit Edgü, Adalet Ağaoğlu, Demir Özlü gibi pek çok yazara da öncülük etti. Ölümünün ardından Burgaz Adası’ndaki evi müzeye dönüştürülen yazar adına her sene öykü ödülü de verilmektedir.
Sait Faik'in Az Şekerli isimli öykü kitabı yazarın ölümünden sonra yayınlanan bir edisyondur. Yazarın son hikayeleri ve eski hikayeleri arasında seçilen öyküleri ihtiva eden bu kitapta 14 birbirinden bağımsız öykü, üç deneme yazısı yer almaktadır.
Öyküler yazarın okurlarının alışık olduğu üslup ve biçimde yazılmış, yazarın her zaman kendine en yakın hissettiği dünyalardan seçilmişlerdir.
Sait Faik bağımsız, bağlantısı, özgür bir yazardır. İdeolojik söylemlerden, siyasetten uzak durarak saf edebiyatın peşinde olmuştur. Bunu öykülerindeki karakter ve tema seçimlerden anlıyoruz. Öyküler sade, yalın, karşısındakiyle söyleşir gibi oluşturulmuş, yazar bazı öykülerinde kendisiyle, yazım tarzıyla, öyküleri oluşturma biçimiyle ilgili konuşmalar da yapmıştır. Öyküleri okurken Sait Faik'in sizinle ve kendisiyle sohbetine şahit olma hissiyatını duyumsatmıştır.
Bu öykülerde anlatıcı ile Sait Faik iç içe geçer, aşık da, mahalle kahvesinde az şekerli kahve isteyen genç de, bir trende seyahat eden yolcu da bazen Sait Faik olabilir. Yazar pek çok zaman kendini , bazı zamanlar da bitmek bilmeyen insan gözlemlerini yazmıştır öyle ki kendini şöyle ifade eder : ''Önce kendi zevkim için yazdım. Okuyup hoşlanan da olursa ne ala! Niçin yazdığımı öyle uzun boylu hiç düşünmedim. İçimden bir şey beni zorladı. Yazmaya başladım. Bildiğim bundan ibaret. Sadece hikaye yazıyorum. Doğrusu ben bütün insanların sevilecek tarafını bulup çıkarmakla her işin başarılacağına inanıyorum.''
İşte Sait Faik, yaşadığı dünyanın sevilecek taraflarını bulup çıkartmış adaları, meyhaneleri, İstanbul'u, İstanbul'un yoksul semtlerini, işçi mahallelerini, azınlıklarını, anlatmış öykülerinde küçük insanların emeğine, aşkına, hayallerine selam göndermiş dünyadaki haksızlıklara, yoksulluklara başkaldıran adaletli, eşit, bir dünya özlemini de sayfalarına taşımıştır.
Ve diyorum ki ömrüm bir öykü kitabında geçecek olsa bu Sait Faik'in herhangi bir kitabındaki herhangi bir öykü olsun isterdim..
·
225 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.