“Kime söyleyebilirim… Denizin mavisini…”
…
Ellerinde gelecek günlerim
Gözlerinde arkadaşlığım
İsmini bağırıyorum dağa
Sen İstanbul’dasın diye memnun ağaçlar
Sen varsın diye insanlar iyi
Böcekler yeşil yeşil
Karıncalar sevimli
Çiçekler burcu burcu
Kime söyleyebilirim senden başka
Denizin mavisini
Dondurmacının kutusunu
Çamların sesini.
Kime açarım senden başka
Gül bahçeden
Kim anlar kâğıt helvalarının hikâyesinden
Kim iki kahvede saadeti kilitlemiştir
Kim sever o ince minareyi, Yüksekkaldırım’ı,
Çingeneleri
Alnı Hülyalım
Önümden insanlar geçiyor
Tanıyorum hepsini
Ama kim bunlar
Niçin koşuyorlar şehre
Bu yüzlerdeki rahatlık neden...
Ben mesutken bile rahat değilim..
Sait Faik Abasıyanık
·
740 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.