Gönderi
Merhabalar, yazardan pandemi döneminde ilk olarak Körlük kitabını okumuştum, zamanlaması harikaydı bence çünkü salgın hastalık temalı kitap oldukça etkileyici olmuştu :) Körlük favori kitaplarımdan biri oldu. Ardından kısa bir öykü olan Bilinmeyen Adanın Öyküsünü okudum. Şimdi de tavsiye üzerine okuduğum Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş ile geldim.
Yazar ölümü dramatik bir temada değil de daha çok ironikomik bir şekilde sunmuş bize. Bir ülkede birden bire tüm ölümlerin durduğunu düşünün, intihar eden, ağır bir kaza geçiren, eceli gelip ölecek olan, hastalık sebebiyle ölmesi beklenenler de bir geceden sonra bakıyorlar ki ölmüyor. Başlardaki şaşkınlık geçtikten sonra ülke halkını bir sevinç kaplıyor ama aylar geçince işin vahameti ortaya çıkıyor ve ölememenin ne denli büyük bir bela olduğunu anlıyorlar. Hastaneler, huzurevleri dolup taşıyor, ölüm döşeğindeki yakınlarına aileleri kendi imkanlarıyla bakmaya başlıyor. Yazar bu kısımda ölümün olamamasını bir çok bakış açısıyla bize sunuyor. Sonra hooop ölüm bir mektup yolluyor ve işlerine tekrar başladığını ülke halkına duyuruyor ancak tek bir farkla ölecek olan kişilere bir hafta öncesinden mektupla bildireceğini, insanların vedalaşmak ve dünyadaki kalacak işleri için zaman tanıyacağını bildiriyor. Bu defa yeni kaos ölecekleri zamanı bilmeleriyle başlıyor. Kitabın sonlanışı da beni oldukça şaşırttı. Spoi vermeme adına değinmiyorum sonuna.
Okurken beni zorlayan yerler oldu, bazı yerlerde gereksiz çok fazla detay vardı, okurken sıkıldığım ve bir an önce geçmek istediğim paragraflardı buralar. Okuma hızım çok düştü. Birde kurguya ısınamadım pek, boşluklar vardı, hele sonu benim için tam bir hüsrandı, bence temayı oldukça basitleştiren bir kapanış oldu. Körlük kitabından dolayı sempati duyduğum bir yazar ancak bu kitabı kesinlikle benlik değildi, bu yüzden tavsiye de edemiyorum. Selam ve dua ile.
·
34 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.