Gönderi

Kalinikhta
Kalinikhta Yanıma baktım kimseler yok. Az önce çevrem insanla doluydu. Köpekler havlıyor, ağaçlar hışırdıyordu. Bir ırmak akıyordu kulağımın dibinden. Ağaçlar suları yıkıyordu. Hayvanlar insanları öpüyordu. Köpekler konuşuyor, insanlar havlıyordu. Gökyüzü sarıydı. Birisi: "Canımsın," diyordu, "Canımsın, ağacımsın, ırmağımsın;
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.