BAYRAK OLAYI
Kahraman Maraş'ta bir Ulu camii...
Burası bir Tanrı evidir...
Kahraman Maraş'ta bir Ulu cami,
Camilerin devidir.
Şadırvanından su içer kuşlar,
Hürriyetin nabzı vurur mihrabında,
Hareminde eğilir başlar...
Birden kesilir soluğu zamanın,
Kulluğun en güzel yerinde.
Şöyle ışık ışık olur anılar,
Sancağım görünür minberinde.
Kahraman Maraş'ta bir Ulu cami,
Daha uludur bugün.
Ve bir kutlu gün öğlesinde,
Yere inişidir göğün.
Şadırvanından su içer kuşlar,
Hürriyetin nabzı vurur mihrabında,
Hareminde eğilir başlar...
Öğle vakti bir müezzin ünledi
Maraş'lılar, müezzini dinledi:
Tanrı yücedir hey!... Tanrı yücedir!
Evreni dolduran iki hecedir.
Yer uyur, gök uyur, ben uyanığım.
Ta yürekten birliğine tanığım.
Bil ki ondan özge muştucu yoktur,
Muhammed yalavaçtır; Muhammed haktır.
Durmayın davranın, beğ, paşa, ağa,
Sıyrılın gafletten gelin kulluğa.
Esirger, bağışlar ve en uludur,
Kurtuluş, mutluluk onun yoludur.
Birleşin gönüller tek bir ses olun
Acunun kirinden haydi kurtulun.
Tanrı yücedir hey!... Tanrı yücedir!
Evreni dolduran iki hecedir.
Bu kutlu buyruğa hemen baş eğin,
Ondan başkasına kulluk etmeyin.
Ezan'ın duyuluşu, Maraş'lıların bu sese uyuşu
Ve Ulu cami avlusuna doluşudur.
Bu zorlu buyruk üzre erler davrandı,
Oyun yerinde çoluk-çocuk,
Kızlar, gelinler davrandı.
Can yürüdü yatakta hastalara,
Yediden yetmişe Türkler davrandı.
Onlar ki; üçbin yıldan beri
Olmuştular Tanrı'ya çeri.
Dönmediler hiç ona kulluktan.
Yine ona idi yönleri.
Nicedir iple çektiği gün,
Gelip çatmıştı işte.
Bu küçük mahşeri görmek için,
Gökte güneş davrandı.
Önce arı sudan abdest aldılar
Sular kıvrandı, şırıl şırıl öğündü.
El bağlayıp divanda sünnet kıldılar,
Kayı soyunun ocağı gürül gürül öğündü.
Kısa bir zaman geçti sessiz, tedirgin...
Çıktı imam minbere sünnet bitince.
Bir alev dolaştı dört yanında caminin,
Sıra farza gelince...
Doğrulup bir yiğit,
Dedi ki: Ey
Olur mu böyle şey?
Burada boynumuz kıldan incedir.
Ancak bir şey var ki; farzdan öncedir.
Cuma kılmak için er olmak gerek
Hepsinden önce de hür olmak gerek.
Tanrı kabul etmez namazı bilin,
Dururken kalede bayrağı elin.
Açıldı yürekler, eller açıldı,
Tanrı'nın önünde yemin içildi:
Andolsun toprağa, andolsun göğe,
Andolsun yıldıza, andolsun aya...
Biz ki üçbin yıldır yurtsuz olmadık.
Bayraksız, pusatsız, kurtsuz olmadık...
Yıkılmazsa gökler, delinmezse yer,
Türk oğlu yağıya boyun mu eğer.
Bayrağı dikmezsek eski yerine.
Tanrı çıkarmasın bizi yarına...
·
13 görüntüleme
Çok güzel ifade etmiş özgürlüğün önemini. Bugüne kadar şiirlerini okumadığım için geçen zamana çok üzüldüm. İlk fırsatta okumaya çalışacağım.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.