Gönderi
Okurken hayatınız gözlerinizin önünden bir film şeridi gibi geçiyor. Ve kafanızın içinde dönüp duran sorularla baş başa kalıyorsunuz. Bir solukta okuyacağınız, fantastik türde Matt Haig tarafından yazılmış ödüllü bir kitap kendisi.
Kitabın ana karakteri Nora, pesimist, depresif ve hayatını sürekli sorgulayan biri. Üst üste yaşadığı talihsizlikler ve pişmanlıkların eşiğindeyken hayatı ellerinden kayan Nora, intihar etmek ister ve eder de.
Sonrasında kendini ölümle yaşam arasında bir kütüphanede bulur. Pişmanlıklarını telafi etme şansı olsaydı ve farklı seçimler yapsaydı nasıl bir hayatı olacağını görmesi için bir fırsat yakalar.
Babasının yüzme derslerini bırakmaması ve devam etmesi için ısrarlarını dinleseydi,
Sevgilisi Dan in evlenme teklifini kabul etseydi,
Izzy nin Avustralyaya taşınma ve orada bi hayat kurma teklifini reddetmeseydi nasıl bir hayatı olacağını görür.
“Ne kadar çok olasılık varsa, o kadar hayatın vardır. Farklı seçimler yaptığın hayatların vardır. Yaptığın farklı seçimler farklı sonuçlara yol açar. Tek bir şeyi bile farklı yapmış olsan, farklı bir yaşam öykün olacaktı.”
Nora'nın hikayesi aslında yaşadığımız her anın, her seçimin ve her kararın o an ne kadar önemsiz görünmüş olsa da hayatımızı ne kadar değiştirebileceğini gösteriyor. Her zaman yaşamadığımız hayatın daha iyi olacağı kanısındayız, bunun sebebi yaptığımız tercihlerin o kısmını göremememiz belki çoğu zaman buna sığınmamız, hayatımız kötü gittiğinde yaptığımız tercihleri suçlarız ve belki de rahatlarız. Geri döndüremeyeceğimiz durumlar olduğunu biliriz.
Nora, tercihleri farklı olmuş olsa da aslında her hayatında kendisi yine aynı kendisiydi. Aynı sıkışmışlığı her bir hayatta yaşıyor. Tıpkı aslolan hayatı yaşarken de hissettiği çaresizliği, yalnızlığı yaşadığı gibi. Oysa ki kendimizi, bakış açımızı değiştirmediğimiz sürece hangi hayatı yaşarsak yaşayalım yaşayacağımız gene aynı hayattır.
Pişmanlıklar ve keşkeler, yapsaydım ne olurdu? Nasıl bir hayat yaşardım? Gibi soruların kafamızın içinde hep soru işareti kalan kısmından geliyor. Bazen yarım kalan, bazen başlamadan biten, bazense başlatmaya bile cesaret edemediğimiz öykülerin nasıl bir son ile biteceğini öğrenme isteğinden başka bir şey değil.
“Oysa yaşayacağımız tek bir hayat var ve öğrenmenin tek yolu yaşamaktır.”
·
135 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.