Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

SOKAKTA KALAN ADAM (Sabahattin Ali)
Koyu, siyah gözlerinde onun; Karanlık bir gündüz gibi doğan eşi: Ulu bir gürz gibi eser sözlerinde... Bu adam: bugün tam yirmisine girmiştir... belki gecelerinin yüzde onunu bir Sirkeci hanının pis bir odasında, milyarda milyonunu bir randevu apartmanının temiz bir karyolasında geçirmiştir... Diğer geceler: kıllı, kalin bacaklarına çekerek çizmelerini, akşamcı yıldızlar gibi karanlıklar ardınca düşüp kaldırım taşlarına, görür ki: her sokak bir caddeye boşalır. her dik yokuş hızını, keskin bir inişte alır... Eski, yırtık ceketinin yenlerine silerek terini, engin bir deniz ufkuna dalar gibi dalar genç kadın başlarına, bilir ki: her erkek bir kadına boşalır... Fakat: her yiğit el kızını, düğünde değil işte alır... Koyu, siyah gözlerinde onun; Karanlık bir gündüz gibi doğan eşi: Ulu bir gürz gibi eser sözlerinde... Bazan yürümekten bunalarak, oturup yassı, geniş bir taşa karanlıklarla başbaşa kalarak ince, uzun parmaklarıyla tarar karanlık saçlarını... Bazan bir çılgın gibi arar başı bulutlarla öpüşen çınar ağaçlarını... İster ki binip eğri, yüksek bir dalına, baksın aksi sulara düşen uzamış sakalına... Koyu, siyah gözlerinde onun; Karanlık bir gündüz gibi doğan eşi: Ulu bir gürz gibi eser sözlerinde... Sabahattin Ali
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.