Dünya edebiyatının şüphesiz en çok konuşulan kitaplarından biri Anna Karenina. Onu meşhur kılan karakterlerin yanı sıra hepimizin bir kez duymuş olduğuna emin olduğum o sarsıcı ve etkileyici giriş cümlesi olsa gerek. Benim de kitabı okumamı sağlayan en önemli gerekçe. “Bütün mutlu aileler birbirine benzer, her mutsuz ailenin mutsuzluğu kendine göredir.” Bu cümleler evrensel ve hayatla içe içe olmasının yanı sıra eseri de çok güzel özetliyor kanaatimce. Çünkü eserin içeriğine gelecek olursak kitapta hem Kareninlerin mutsuz evliliğine şahit oluyoruz hem de Levin ve Kiti’nin inşa etmeye çalıştıkları mutlu aile tablosuna. Eser pek çok konu ve güçlü karakteri barındırıyor olsa da akıcılık konusunda gayret başarılı. Kimi zaman kendinizi bir pembe dizi izliyor gibi hissediyorsunuz kimi zaman Rus aristokratlarının partilerle, tasasız(!) geçen hayatlarına hayran kalıyorsunuz. Bunun yanı sıra Tolstoy’un otobiyografik karakteri olarak adlandırılan Levin’in kendini ve yaşamı sorgulama, anlamlandırma bölümlerin kitabı oldukça uzun ve sıkıcı bir kimliğe büründürdüğünü söylemeden edemeyeceğim. Tabii bir de kitabımızın ana teması olan aşk var. Anna ve Vronsky’nin uğruna bir aileyi pek çok kişiyi yıkıma uğratan aşkları. Üzerine söylenecek pek çok söz olsa da sonunun hüsranla bitmesi acaba bu bir aşk mıydı yoksa mutsuz bir evlilikten kaçış mı diye düşündürüyor. Kitapta en çok üzüldüğüm karakter Seryoja oldu her zaman olduğu gibi mutsuz ailelerin yükünü çocuklar çekiyor maalesef. Son olarak kitabın uzunluğu göz korkutsa da Dünya edebiyatı eserlerini okumanın ayrı bir tadı olduğuna inanlardanım. Bu eser de okura farklı bir bakış açısı katan mutlaka okunması gereken eserlerden.

Anna KareninaLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Yayınları · 201940,1bin okunma

··

36 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esra Özden