Gönderi
.
2000’li yılların başında, sağcılık solculuk ideolojisi hakim bir zamanda, plazada takım elbise ile çalışan iki asi genç Özgür ve arkadaşı, her haftasonu yaptıkları gibi, takımlarını atıp, kot pantolonları ve rock tişörtleriyle bolca içkinin sarhoşluğunda, Beyoğlu’nun arka sokaklarına atarlar kendilerini. Bu iki günde rock barlara, ucuz lokantalara, ikinci sınıf otellere sığınıp, Ortaköy sahilinde sabahlarlar. Kimi zaman digital ortamda çıkaracakları dergiden bahsedip, pazartesi sabahıyla birlikte yine rutinlerine döneceklerini bile bile bazen aşka, bazen maceraya atarlar kendilerini..
Teknolojinin henüz yaygınlaşmadığı, cep telefonlarının bile herkes de olmadığı o yıllarda iki gencin, haftasonu iş hayatından uzaklaşıp yaşadıkları maceraya odaklanıyor kitap. Romanda olaylar iki günden daha az bir zamanda geçiyor ve bolca içki tüketiliyor. İki gün boyunca gidilen mekanlar; buluşulan, tanışılan insanlar ve bunlara eklenen olaylarla, iki farklı kimlik arasında gidip gelişler oluyor. İki ana karakter üzerinden ilerleyen kurguda, bu iki karakterin düşünce ve yaşam uyumu da göze çarpıyor. Genç kuşağın yön bulma arayışları, iş yaşamının bireyi buhrana sokan sıradanlığı gibi, günümüz insanının kimlik karmaşalarını yansıtan bir roman. Başkarakter üzerinden dönemin siyasi hareketlerine ilişkin derin bir bakış da atılmış. Bilindik mekanlara yapılan atıflar, insanın anlam arayışı, karakterlerin çıkarımları da yalın ve akıcı bir dille kurguya katılmış. Büyük beklentiler içerisinde hiç bir şeye gücü yetmeyen, hayattan bir beklentisi olmayan, bir dönemin gençliğini de anlatıyor roman. Türü sevenlere önerimdir.
#BirSonrakiÖlümeKadar
^
^
#alıntı
Biraz araştırıyor, okuyorsan, ideolojilere fazla kapılamıyorsun. Sadece ideolojilere değil hiçbir fikir ve düşünceye kapılamıyorsun. Çünkü sen de düşünmeye başlıyorsun ve kendi düşüncelerin her zaman başkalarının düşüncelerini bastırıyor. İnsan böyle bir varlık.
^
Kitaplar neden hep fiziksel acı olarak bahsetmişlerdi cehennemden? İnsanların düşünceleri hep soyuta yönelik olduğundan olabilir miydi? Ben olsam sonsuz bir yalnızlıktan, hiçlikten bahsederdim.
^
^
#edisyonkitap #resulefe #edebiyat #bloghemsire #dönemromanı
·
52 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.