Kibritçi Kız benim dostumdu. Çocukluğumun kitabıydı bu kitap. Çok severdim bunu okumayı,kaç kere okudum kaç kere ona buna anlattım hatırlamıyorum bile.
Kısa bir çocuk kitabıydı. Her okuduğumda kibritçi kıza üzülür, o karların içinden onu almak isterdim. Çocuk aklı işte. Onu kendime dost edinmiştim, o karların içinde kibriti çekine çekine yakıp ısınmaya çalışırken, ben her sönen kibriti için ayrı ayrı üzülürdüm. Ne kadar güzeldi. Çok naif bir öyküydü, kendiniz de okuyun, yavrularınıza da okutun, mutlaka öneriyorum..
