Eğer aşkım derinliğini yaşamış iseniz aşka inanırsınız.
Bu derinlik birini severek değil. Önce biri olmadan. Okuduğun kitaplardan, aşk destanlarından, yaşadığın yerdeki aşk hikayelerinden hele aşk yaşadığın doğada gerçekleşmişse mesela, Mem U Zin , Xece u Siyabend, Dewreş u Edule, Leyla ve Mecnun gibi.
Ya da çok sevdiğin bir şairin bir yazarın şiir kitapları sözlerinden etkilenerek aşkı bir hayal gibi yaşıyorsanız.
Sadece bu değil bunun devamı birini bulunca onu tam o hayalledekine benzetme ve onun da tam öyle olması size aşkın gerçekliğini gösterir.
Bir gün giderse de. Yine de inanırsınız. Belki benim için bu böyledir.
Kitap olarak hayatımda yani isteyerek ilk okuduğum kitap Ehmede Xaninin Mem U Zinesiydi.
Aşkın yaşadığım coğrafya da geçmesi kitabı okurken onların yaşadığı dokunduğu yerlerde gezmem büyük bir aşk yaratmıştı bende.
Sonra Dewreşe Evdiyi okudum Edule ve Dewreşin aşkı ve bizim memleketten göç edişleri yine Mem u Zinin etkisini yarattı bende.
Gabar dağı ve Dicle nehri benim için o kadar büyüklerdi ki gabara çıkıp en tepesine gözlerimi kapatıp kollarımı açıp dicleyi dinlerken aşkı duyuyordum. Xecenin Mem e seslenişini, Dewreşin attan düşüşünü Edulenin ağıtını duyuyordum.
Hep bir hayal ama gerçek biri yok.
Sonra.
Çocukluğumdan arkadaş olduğum biri.
Bir gece ansızının beni sevdiğini dile getirdi.
Bunu kabullenemedim çünkü hiç o gözle bakmamış ve hiç bir insanla aşk yaşayacağımı tahmin edememiştim. Ve bazı nedenler bizim aşkla birbirimize bakmaya engeldi o yüzden telefonu kapatıp uzaklaşmıştım ondan.
Sonra arkadaşları aradı ondan bahsettiler. Aç susuz bir şey yediği içtiği yok.
Ve onunla güzelce konuşmaya karar verdim. Tabi aşk dışı. Sonra onu görmeye gittim.
Hani ne bilim. Onu görünce sanki ilkkez görüyormuşum gibi.. sanki Birca Belek’te Mem ve Zin, sanki Edulenin ağıtı gibi.
Sanki Mehmet uzunun Bro ve Sterki gibi.
Sanki Gabar dümdüz, Dicle bir hırçın akıyor gibi.
Zaman Feqinin Dicle’yle konuşmasını andırıyordu.
Ve her şey bir kenara kesilip aşık olmuştum.
Bir süre beraber olduk. Tam o hayal ve o da hayaldeki kadın gibiydi her şey.
Sanki ben Mem idim o da Zine gibiydi sohbetlerimiz gezdiğimiz yerler.
Bir gün ansızının ortalıktan kayboldu.
Göremedim. Edule ağıt yakmıştı kaybettiği Dewreşe.
Xece bağırıp yardım diliyordu Dağdan düşen Siyabende..
Şimdi ben idim.
Dicle suskun..
Gabar hüzünlü.
Birca belek zindanıyla bile öksüz..