"Gitmeyin. Savaş henüz bitmedi."
"Bizimki bitti," dedi Finlei usulca. "Amana bu seferlik çağrına kulak vermemize izin verdi ama sana tekrar yardım edemeyiz, kardeşim."
"Lütfen. Siz giderseniz…"
"Bizi unutur musun?" Sendo başını iki yana salladı. "Unutmayacaksın."
"İnsan bizim gibi unutulmaz iki aniyi nasıl unutabilir ki?" diye takıldı Finlei. Sonra yüzündeki ifade ciddileşti. "Keton'a benim yerime yumruk at. Çok sert olsun. Ona yapmamasını söylediğimiz halde peşimizden savaşa geldiği için. Babama da onu çok özlediğimizi söyle."
Sesindeki çatlamayı duyunca kalbim patlayacak gibi oldu. Kalın, diye yalvarmak istedim onlara bir kez dağa ama kalamayacaklarını biliyordum. Boğazım şişti. Konuşmak canımı yaktı. "Söylerim."
"Her zaman rüzgarı yakala, kardeşim."
"Tamam," diye fısıldadım.
Finlei gitmek üzere döndü ama Sendo tereddütte kaldı, alnı endişeyle kırışmıştı. Bir elini koluma koydu. Dokunuşunu hissetmiyordum ama bu hareket içimi ısıtmıştı, tıpkı güneş ışığının tenimi nazikçe okşayışı gibi.
"Seni özledim, Maia." Hüzünle gülümsedi. "Finlei'yle evdeki son günümüzü hatırlıyor musun?"
"Boya yapıyordum," dedim usulca. "Babamın en pahalı çivit mavisini eteğime dökmüştüm. O zamanlar o kadar aptaldım ki… o kadar, o kadar aptal."
"Hayır, aptallık değil." Burnuma dokundu ve dokunuşunu hissedemesem de gözlerimi kırpıştırdım. "Burnu ve parmakları boyalı o küçük kızdan nerelere geldin bak. İskelede oturduğumuzda hikayelerimi can kulağıyla dinlerdin – çok güçlü biri olmuşsun." Yutkundu. "Eve dönemediğimiz için özür dilerim."
Gözyaşlarımı bastırdım. Ona söylemek istediğim çok şey vardı —beş yıllık olaylar ve endişeler, sevinçler ve farkındalıklar biriktirmiştim– ve onunla paylaşmayı düşlediğim hikayeler. Ama şimdi karşımdayken sözcükler ağzımdan çıkmıyordu.
"Gitmem gerek," dedi yanağıma hayali bir öpücük kondurarak.
"Bekle…" diye başladım.
"Bu bit vefa değil, kardeşim. Yollarımız tekrar kesilecek. Belki bu yaşamda değil ama annem, Finlei ve ben seni izleyeceğiz. O zamana kadar kendine dikkat et."
Sendo, Finlei'nin yanına dönmeden önce başıyla Edan'a bir selam vererek teşekkür etti.
Ardından abilerim gitti.
Sayfa 297
43 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.