Stendhal askeri personel ve yazar. Napolyon ile savaşlara katılmış. Küçük yaşta annesini kaybetmiş bir yazar. Matematik bölümünü bitirmiş ancak askeriyeye dahil olunca, matematik ile ilgilenmemiş,sonra da edebiyata yönelmiş.

Kırmızı ve Siyah psikolojik roman diye geçiyor. Otobiyografik ögeler mevcut. Evet karakter ve durum analizleri,ruh analizleri var ama ben

Peyami Safa dan sonra okuduğumdan mıdır bilmiyorum,

Kırmızı ve Siyah kitabından çok lezzet alamadım psikolojik açıdan. Kitap ilk başlarda merak uyandırarak ilerliyor. Julien Sorel baş karakterimiz,annesini kaybetmiş,kitap okumayı seven,yükselme ve iyi yaşama hırsı olan bir karakter. Kırmızı askeriyeyi,siyah papaz okulunu temsil ediyor ve Julien 'in bu ikisi arasında gidip gelmeleri anlatılan konular arasında. Temelde aşk hikayesi etrafında anlatılıyor. Romantizm ve realizm hakim. Sınıf farklılıkları,hırslar, toplumun karmaşık yönleri ve önemli kesimleri,aşk hikayesi etrafında alt metin olarak işleniyor. Aşk ta o kadar toksik ve dengesiz ki ben çok sıkıldım okurken. İlk önce, belediye başkanının eşine âşık oluyor, birbirini seviyorlar,sonra Mathilda'ya aşık oluyor. Julien aşıkken Mathilda âşık gibi davranmıyor, Mathilda aşıkken Julien'in umrunda olmuyor. Sonra eski aşkına ateş ediyor Julien,şiddet vakası yaşanıyor ve yine eski aşkına âşık olduğunu anlıyor. Kadın da kabul ediyor,affediyor.Dengesiz, tutarsız duygular ve ilişkiler... Hiç te tad alamadım,kendimi fazla kaptırıp sinir oldum herhalde:))). Ama kötü bir kitap diyemeyeceğim tâbi ki. Hâlâ günümüze hitap eden, kaliteli eleştiriler ve toplumsal alt metinler var. Karakterler ve olay örgüsü etrafında mesajlar güzel verilmiş. Hatta güzel bir kitap diyeceğim. Tanrısal bakış açısıyla yazılmış, ara ara okuyucuyla konuşuyor. Karakterlerin hisleri düşünceleri içsel çatışmaları ayrıntılarıyla paylaşılıyor. Keyifli okumalar..