''Hayat taşıyor içimden'' demiş,
Nâzım Hikmet.
Ama, hayâ taşıyor benim içimden.
Hayat aşıyor beni, oysa ben,
Daha fazla yaşamalıyım seni,
Daha fazla dokunmalıyım sana.
Ellerim ellerinde uzun süre,
Yahut çözülene dek şu yalnızlığım,
Tutmalıyım ellerini,
Nefsimi, nefesimi tutmalıyım.
Ve bir gün gelecek,
Gözlerinden gözlerimi kaçıracağım,
Senden kendimi aldığım o vakit,
İnan ki,
Göreceğim tek şey tahta tabut.
Ya da bırak yaksınlar beni,
Yüzümü, ellerimi, kokumu unut.
Ki küllerimden kara bir bulut,
Saklasın gözyaşlarını.
Ama sen yine de,
Ağlama sakın arkamdan.
Gül bahçelerinde kurut hüznünü.
Hatta sev bir başkasını,
Ama benden daha fazla seveceksen,
Ve benden daha fazla sevecekse seni,
Hiç tereddüt etme.
Ne zaman olursa olsun,
Altmış yaşına gelsen de,
Hatta ölecek olsan bile,
Ardımdan bir fotoğrafı öpmektense ,
Seni seven birinin dudaklarında bitir hayatını.
Ahmet Ekinci
··
868 görüntüleme
Çok güzeldii🥀❤
Bir beyaz kağıda,
Her şey yazılabilir,
Senin dışında.
Güzelliğine benzetme bulmak zor.
Sen iyisi mi sana benzemeye çalışan,
Her şeyden,
Bir gülden bir ilk bir sonbahardan sor.
Belki tabiattadır çaresi,
Senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin.
Ve benim,
Bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim,
Anlarım bitkiden filan ama anlatamam,
Toprağın güneşle konuşmasını,
Sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.