Öncelikle ilk kitap incelemem olduğu için biraz şanslı biraz da eksik hissediyorum açıkçası. Yazar 1885'te Mark Twain üzerine bir yazısındaki imzası Knut Hamsund,bir dizgi yanlışı yüzünden d'siz Knut Hamsun olarak çıktı ve bunu düzeltmedi. Knut Hamsun'un kitap halinde 1890'da yayımlanan Açlık romanı yazarın şöhretine ilk basamağıdır. Açlık ile ilgili bir diğer bilgi ise konunun tamamen yaşanmış olması ve aç bir insanın davranışlarını olduğu gibi yansıtmasıdır. Victoria adlı eseri için söylenen " Günümüzün çok pek çok eseri zamanla toz toprak örtülse,unutulsa Victoria yaşayacak " tümcesini ben Hüzünlü Havalara daha çok yakıştırdım tabi bu benim kendi düşüncem. Kitaba gelecek olursak: kitap sanatsiz sanat bilesiniz. Hamsun'un bir inziva adamı olmasından mi gerek yoksa okuyucuya verdiği havadan mıdır bilinmez kitap sürekli bir sakinlik pesinde. Bunu yazarın kendi hayatında geçirdiği çetin ekmek kavgalarina da bağlamak mümkün . Yani demem o ki yazar yetiştiği çevreyi ruh betimlemeriyle kitaba sizdirmis. Gerçi bu kendini o kadar belli eden bir durum değil kitapta sosyal durumların yani sıra bilinçaltı psikolojisine de değinmiş . Roman Hamsun'un asıl adı olan Knud Pedersen'in ağzından anlatılmış. Büyük şehirlerden bezmiş hayatında geçen tüm olumsuzlukları kırlarda ormanlarda, şehirden uzak dağıtmaya çalışan, kitapta vurgulanan genç yaşlı ikilisini, hatta ve hatta kayıp giden gençliğin peşinde avere ortalı yaşlarda gezinen bir rüya adamıdır kahraman. Hatta bana öyle geliyorki kahraman biraz da silik hayat tutkunudur. Kitap okunmalı mi diye soracak olursanız insan kendini nasıl yalnizlastirir ya da bu yalnızlıkla arada bir hayatta nasıl yer edinme ister bu isteyiş size neler düşündürür diyorsanız mutlaka okunmalı sevdim mi sorusuna gelinecekse biraz yalnizlastim diyebilirim çünkü her şey sevmekle başlamıyor, belki sevmekle bile bitebilir.

Hüzünlü HavalarKnut Hamsun · Timaş Yayınları · 200355 okunma

·

167 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ahsjskdnd