Vatan, altından kıymetlidir.Çok etkilendiğim, ve gözyaşlarıyla okuduğum bir kitaptı…
Dedemden kalan bir hatırat, bir mektup okumuş gibi hissettim.
Okuyun, okutun bu kitabı…
Vatana ve millete bağlılığı daha 21 yaşında şehit olan İbrahim Naci’nin bu değerli günlüğünden öğrenelim, ve öğrensin herkes…
***
Vatan toprağını kanlarıyla sulayan bütün kahraman ve aziz şehitlerimizi rahmetle anıyorum. Serden geçerek, bir insanın vazgeçmesi en zor olan şeyi, canlarını ortaya koyarak vatanı koruyan bütün bu kıymetli şehitlerimiz sayesinde bugünleri yaşıyoruz.
Haklarını ödeyemeyiz!
***
Kitapta dikkatimi çeken şeylerden biri İbahim Naci’nin kullandığı dildi. Yazarın hatıratında yazdıklarının anlaşılır ve açık oluşu, edebi bir anlatıma sahip olması, bana Osmanlı’daki eğitimin ne kadar iyi olduğunu düşündürdü açıkçası. Günümüzde 21 yaşındaki üniversiteli bir gencin buna benzer bir kitap yazması ne kadar mümkün olabilir, diye sordum kendimce.
Dikkatimi çeken bir diğer şey ise halkın umursamaz tavrıydı. Çünkü, İbrahim Naci buna dair yakınmalarını kaydetmiş günlüğüne… Halktan bazılarının umursamaz bakışlarına şahit olmuşlar asker olarak şehirlerden geçerken… Ne üzücü değil mi? Demek ki o zamanlarda bile böyle insanlar varmış.
***
Şehidimiz, İbrahim Naci…
İstanbul’dan Çanakkale’ye doğru bir yolculuk yapmış…
Ve yürüyerek gittikleri bu yollarda yaşadıklarını
An be an, gün gün kaydetmiş!..
29.gün ise şehit olmuş!..
Son yazdığı cümle kitaba ismini veriyor…
“Allah’a ısmarladık.”
***
İşte son gün (29) yazdıkları:
“Saat 7:00
Geceden beri düşman taarruz ediyor. Şimdi gidiyoruz. Allah hayırlı etsin…
Saat 11.00
Muharebeye girdik. Milyonlarla top ve tüfek patlıyor… Şimdi birinci onbaşım yaralandı.
Allah’a ısmarladık.
[saat] 11.15… İ. Naci”
