Gönül Kuşu
Gönlümden binlerce kuş havalanır gönlüne.
Kanat çırparlar ömrümden ömrüne.
Bunca yıl onlara anlatmıştım seni,
Hiç duymadığım kokunu, nefesini.
Bilmeden göz rengini, yanağındaki tek gamzeni,
Yazmıştım şiirlere gül çehreni.
Bu kaçıncı kopardığım takvim yaprağı,
Bilmiyorum doğum günün hangi yapraktaydı.
Kaçırdığın mevsimler oldu hepsini biriktirdim,
Hangi çiçeği sevdiğini bilmeden hepsini sevdim.
Geceler oldu kaçırdığın, dolunayı görmediğin,
Yıldızlar kaydı gönlümden gönlüne, tutamadığım.
Kaç yağmur yağdı ardından ebemkuşağı?
Sensiz sırılsıklam saydım, her damlayı.
Rüzgar hep seni fısıldadı kulağıma,
Seninle doldum taştım her fırtınada.
Saçlarını saldı şelale sıradağlar boyunca,
Balık misali her telindeydim yine de kanamadım suya.
Göz alabildiğine yeşildi çimler ve gökyüzü mavi,
Bilmiyorum hangisi kıskanmıştı gözlerini?
Gönül köşkünün kapılarını açtıysan kuşlarıma,
Benden önce ermişlerdir seni görmek muradına.
Demişlerdir kuru toprağa kaç tane çiçek ektiğimi,
Nafile filizlenmelerini beklediğimi.
Çentik attığım duvarların bittiğini,
Demişlerdir sana seni çok özlediğimi...
Gülbâde
·
77 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.