Işkun aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanaram düni güni
Bana seni gerek seni
Ne varlıga sevinürem
Ne yokluga yerinürem
Işkun-ıla avınuram
Bana seni gerek seni
Işkun âşıklar öldürür
Işk denizine taldurur
Tecellî-y-île toldurur
Bana seni gerek seni
Işkun şarâbından içem
Mecnûn olup taga düşem
Sensin dün ü gün endişem
Bana seni gerek seni
Sofılara sohbet gerek
Ahılara ahret gerek
Mecnûnlara Leylâ gerek
Bana seni gerek seni
Eger beni öldüreler
Külüm göge savuralar
Topragum anda çağıra
Bana seni gerek seni
Yûnus-durur benüm adum
Gün geldikçe artar odum
İki cihânda maksudum
Bana seni gerek seni
Sayfa 500Kitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.