Sadece birkaç şey söylemek istiyorum. Kesinlikle konusundan falan bahsetmeyeceğim parmaklarımı boşuna yormak istemiyorum. Bu seriyi öve öve bitiremeyenlere akıl sağlığı diliyorum. (Özellikle de Alexander gibi bir erkeği yüceltip hayran kalan kadınlara.) Bu seriyi sevenlere, Alexander gibi bir karaktersizi ve Tatyana gibi gurursuz, ezik birini övgülere boğanlara akıl sağlığı diliyorum. Son olarak da kitaptakini aşk olarak görenlere akıl sağlığı diliyorum..
Alexander'ın daha önce ilişki yaşamış olması, bunlardan birinin de Tatyana'nın ablası olmasına rağmen sanki kendisi çok temizmiş gibi Tatyana'ya sana daha önce dokunan oldu mu, daha önce bir şey yaşadın mı tarzında sorular sorması. Daşa'dan kalan altın dişleri alyans yapması, ihanet eden kendisiyken Tatyana'yı suçlaması, şiddet uygulaması.. Ve Tanya'nın masumiyetini "Tatyana acınacak haldeydi." Diye tanımlaması. Sayamadığım o kadar rezilliği vardı ki.. Bu kadar karaktersiz birini okuduğumu hatırlamıyorum.
Daha önce yattığı kadınları Tanya'ya anlatıyor sanki çok güzel bir şey yapmış gibi. Bu kadarla sınırlı değil tabi ki, diğerleriyle yatarken önlem alıyordum diyor Tanya'ya, bir tek seninle önlem almadan birlikte oldum. Tanya da buna seviniyor, kendini farklı hissettiği için! Bir kadın olarak utandım bu sayfaları okurken, kendini değersizleştirip masumiyetini kendi üzerinde kullanan bir adamın önceki ilişkilerini dinliyor ve bundan rahatsız olmuyor. "Şura" isminin çıkış hikâyesini de okumayı unutmayın bu bile Alexander'ın nasıl biri olduğunu kanıtlayacaktır.
Daşa ve Alexander'ın yakınlaşma sahnelerini okumak zorunda mıydık peki? Muhtemelen yazar Alexander'ın Tatyana'dan önce kadınlara düşkün biri olarak gösterip Tanya'dan sonra bu şeylere bir son verdiğini göstermeye çalıştı. Öyle bir şey yok, Tanya ile aynı çatı altında ablasıyla işi pişiren birisi kendisi. Ne beklenir ki böyle birinden?
Kitaptaki tek doğru cümle şuydu “Ne zaman genç olmaya başlayacaksın? Ne sanıyorsun yani, eğer hayattaysa bile sana sadık kalacağını mı? O olsa seni beklemezdi, bu kadarını söyleyeyim. Şu anda birileriyle yatakta olurdu.”(294) Evet Alexander olsaydı kesinlikle bunu yapardı.
En komik olan şey de kitaptaki aşkın destansı bir aşk olduğunu söylemeleri. Destansı olan sahne hangisiydi biliyor musunuz? Alexander ve Carmen sahnesiydi :) okuyanlar anladı. Tatyana'nın kayıtsızlığına zaten diyecek lafım bile yok. İlk kitaptaki savaş atmosferini çok başarılı yazdığını söylemek istiyordum yazarın ama bu seriye dair bir şeyi övmek istemiyorum. Vasat ve rezalet bir seriydi. Bu kadar cümle bile fazla bu kitap için.
Gereksiz yere uzattığı yetmiyormuş gibi Alexander'ın anne ve babasına da kitap çıkarmış. İsteyen okuyabilir ama ben bir daha bu seriyle ilişkili olan herhangi bir şey görmek bile istemiyorum.
