Gönderi

“Düşündüğün gibi iyi biri değilim. Masumiyetimi nerede ve ne zaman yitirdim artık hatırlamıyorum. İçimdeki çocuk susalı yıllar oldu. Ağlamayı çoktan unuttum. Gülmek uzun zamandır yüzüme uğramıyor." diye sürdürdün. “Hangimiz masumuz ki” dedim. “Kirlendim.” dedin. “Herkes kadar.” dedim. “Bu şehir kadar kirliyim, sokaklarında gizlidir günahlarım.” dedin. “Arınabilirsin, her zaman için bir şans vardır. Senin şansın sevgimdir. Geri dönebilirsin, yeniden başlamak mümkün. Masumiyet ırmağımda temizlenebilirsin.” dedim. “Bir çöplüğü andıran yüreğimde hiç umudum kalmadı, açıkçası çoktan yenilgiyi kabul ettim. Teslim oldum, esiriyim hırslarımın.” dedin. “Kalbimin temiz olduğuna inanıyorum, sen de inancını koruyorsan, cesaretimi bağışla, ikimize yeten yüreğimde seni bekleyen bir adam her zaman var. Unutma, insan insanın sığınağıdır, umududur. Sığınağını bırakma, tut umudun elerinden.” dedim.
Sayfa 19 - Son KitapKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Murat K.